Delen vinden we super lief

Er zijn wereldwijd veel leuke, opvallende en bijzondere verschillen. Ook Hanna komt er dagelijks mee in aanraking, aangezien ze getrouwd is met de liefde van haar leven; Matthieu haar eigen Fransman. Haar eerlijke en leuke verhaal is inspirerend om te lezen, Zoveel grappige verschillen met Frankrijk. Veel leesplezier…

Voorstellen

moederschap in Frankrijk

Ik ben Hanna, 30 jaar en mama van twee mooie kinderen van 3,5 (Ezra) en bijna 6 maanden (Lisa). Daarnaast ben ik 8,5 jaar getrouwd met Matthieu, een Fransman. Matthieu is geboren in een klein dorpje in de Elzas, vlakbij Straatsburg, maar woont al 10 jaar in Nederland. Onze kinderen worden tweetalig opgevoed; mijn man spreekt Frans en ik spreek Nederlands met ze, tenzij we met z’n allen zijn, dan spreek ik ook Frans.

Ook al wonen we in Nederland en worden onze kinderen ondergedompeld in de ´Nederlandse´ cultuur, word ik toch regelmatig geconfronteerd met de Franse opvoeding. 6 uurtjes rijden en de wereld ziet er toch echt heel anders uit in Frankrijk. Toen ik in mijn Franse schoonfamilie terecht kwam, merkte ik al snel kleine cultuurverschillen wat betreft eten, werk & karakter. En toen ik kinderen kreeg werd ik veel meer geconfronteerd met de culturele verschillen.

Geboorte & Kraamweek

“De Fransen vallen van hun stoel als ik ze vertel dat ik thuis ben bevallen”

Toen ik zwanger was van Ezra, mijn oudste, wilde mijn schoonvader, die huisarts was, alle details weten. De verloskundige thuis? Had ze wel al haar materiaal mee? En wat als er iets niet goed zou gaan? Hoe meer vragen ik vanuit de Franse kant kreeg, hoe liever ik thuis wilde bevallen. In Frankrijk gaat het anders en ik zou die Fransen wel eens even de Nederlandse spirit laten zien…. Bij mijn oudste ging het prima, maar belandde een dag later alsnog in het ziekenhuis. Bij mijn tweede moest ik direct na de bevalling in de ambulance naar het ziekenhuis, omdat ik teveel bloed verloor. Quand même l’hôpital”  (toch het ziekenhuis) zeggen de Fransen… maar ik ben WEL thuis bevallen mompel ik dan..

Bevallen

moederschap in Frankrijk

In Frankrijk bevalt iedereen in het ziekenhuis of in een kliniek. Thuis bevallen is een hele grote uitzondering. Ook de controles zijn meestal allemaal in het ziekenhuis bij de gynaecoloog en niet zoals in Nederland bij een privépraktijk. Als je in Frankrijk bent bevallen, dan blijf je meestal een paar dagen in het ziekenhuis of de kliniek. Daarna mag je naar huis en that’s it. Geen kraamverzorgende die komt helpen. Een heleboel om zelf uit te zoeken. Waar stellen ze hun vragen?

Ze hebben wel een soort van consultatiebureau in Frankrijk, en tegenwoordig is er natuurlijk veel op internet te vinden. Het fenomeen, 1-week-iemand-in-huis-om-te-helpen vinden de Fransen fascinerend. Wat doet die persoon dan, vragen ze me. Ik probeer het uit te leggen, maar krijg het idee dat ze denken dat het een soort van huishoudelijke hulp is. Misschien ook omdat mijn man enthousiast vertelt dat het huis er nog nooit zo spik-en-span heeft uitgezien.

Ontbijt

Beschuit met muisjes stonden bij ons al ruim van tevoren klaar. Bij mijn eerste kindje at mijn man er niet veel van, hij vond het niet lekker. Bij de tweede begon hij eraan te wennen. In Frankrijk geven ze eigenlijk niet iets specifieks bij kraambezoek. Wel kreeg ik gedurende de eerste twee maanden bijna om de twee dagen een pakket opgestuurd van ooms, tantes, nichten, neven, peetmoeder & vaders etc. Super attent & leuk. Het favoriete cadeau is wel een gruwelijk lelijk (& veel te groot) boxpakje. In Frankrijk wordt dit heel veel gebruikt als pyama, in Nederland iets minder. Daarnaast is Sophie La Girafe ook een heel leuk Frans cadeautje (ook wel bekend in NL).

Super verbaasd waren de Fransen toen ze in week 2 na de geboorte een geboortekaart van ons moederschap in Frankrijkontvingen. Quoi, zo snel al?! De Fransen sturen hun faire-part de naissance soms pas na een aantal maanden (!), maar dan vaak wel inclusief een bedankje voor het opgestuurde cadeau of kaart. Beleefdheid is heel belangrijk in Frankrijk. Mijn man hield letterlijk een lijst bij van wie hij wat had gekregen, zodat hij niet vergat wie hij nog moest bedanken.

Borstvoeding

Ik ben maar weinig Franse moeders tegengekomen die langer dan 1 week borstvoeding hebben gegeven. Ze zullen er echt wel zijn, maar in Nederland is het veel gewoner om borstvoeding te geven. Franse moeders hebben misschien ook minder ondersteuning in het begin (geen kraamhulp) en haken snel af als ‘het niet werkt’. De Franse wenkbrauwen gingen dan ook vaak omhoog, toen ze erachter kwamen dat ik met 8 maanden nog steeds borstvoeding gaf. Nu met mijn tweede, zijn ze er al veel meer aan gewend, maar met Ezra voelde ik me soms nogal opgelaten om weer te moeten ‘voeden’. Ik was ook niet zo’n voorstander van een flesje, dus mijn arme schoonouders hebben lang moeten wachten voordat ze eindelijk eens een flesje mochten geven.

Beleefdheid

Beleefdheid staat hoog in het vaandel bij de Fransen. Ze vinden het heel belangrijk dat kinderen merci moederschap in Frankrijk(dank u wel) en s´il vous plaît (alstublieft) zeggen; al op jonge leeftijd. In Nederland zie ik hier per gezin verschil in; in Frankrijk is dit echt belangrijk en wordt er veel de nadruk op gelegd. Ze zeggen vaak tegen het kind: Wat is le mot magique’ (het magische woord..)? Mijn man vond het vanaf het begin heel belangrijk dat zijn kinderen met (de Franse) beleefdheidsvormen worden opgevoed en ze mogen dus niet zeggen: ik wil pindakaas, maar Mag ik de pindakaas, s’il te plait.

Voor mijn gevoel soms erg overdreven, maar als Ezra in de winkel in Nederland netjes merci (in het Frans ;)) zegt als hij een plakje worst krijgt, dan begrijp ik toch ineens dat het helemaal geen kwaad kan om dit van jongs afaan te leren. Als Fransen elkaar ontmoeten geven ze elkaar twee zoenen (ook onbekenden). Zo komt het dus vaak voor dat als je iemand ontmoet, al hele jonge kinderen voor je neus staan om je twee zoenen te geven ter begroeting.

Aan tafel

Ook aan tafel gelden er in Frankrijk beleefdheidsvormen. Toen ik voor het eerst bij mijn Franse schoonfamilie aan tafel zat kreeg ik geregeld een stomp in mijn zij van mijn man, geen elleboog op tafel. Wil je wat drinken, vroeg mijn schoonvader. Oui, zei ik. Oui, merci (fluisterde mijn man me in het oor). Ezra wordt ook veel meer gecorrigeerd aan tafel door mijn man dan ik. Niet met eten spelen, niet van tafel voordat dat gevraagd is, niet met je handen eten, recht zitten, niet met je mond vol praten… Op zich dingen waar ik zelf ook achter kan staan, zij het dat ik meestal eigenlijk al tevreden ben dát er eten in de mond gaat.. Cultuurverschil?

Attends…. het meest gebruikte woordje in Frankrijk

Een woord dat je Franse moeders heel vaak hoort zeggen is: attends (wacht). Franse kinderen moeten veel wachten. Alvast een hapje van je bord nemen.. Attends. Wachten totdat iedereen er is, totdat iedereen zit & de gastheer/vrouw begint met eten. Fransen kunnen een maaltijd makkelijk een half uur/uur opschuiven, omdat iemand later komt. Attends

Als je een gesprek met iemand voert en het kind komt ertussen: Attends.. In Nederland lijkt het soms of kinderen overal tussendoor mogen komen: ze krijgen veel aandacht. Aan tafel kunnen ze nauwelijks langer dan 5 minuten op hun stoel blijven zitten (ik zeg niet dat dit voor alle kinderen geldt..), maar in Frankrijk leren kinderen wel om net zo lang op hun stoel te zitten, totdat ze van tafel mogen van papa/mama of opa/oma. Het lijkt er soms op dat kinderen in Frankrijk zich veel meer moeten aanpassen aan de ouders, dan dat de ouders zich aanpassen aan hun kinderen.moederschap in Frankrijk

Eten & Ritme in Frankrijk

Rust, reinheid & regelmaat is een typisch Nederlands motto wat betreft de opvoeding. De Franse regelmaat loopt niet gelijk met de Nederlandse. Mijn kinderen zijn best goede slapers en liggen over het algemeen tussen 19:00 en 19:30 in bed. Als we een weekend in Frankrijk zijn of op vakantie, dan voel ik me vaak een verschrikkelijke zeurpiet.

“Oh, eh, eten we om 19:00? Dan moet Ezra eigenlijk slapen. Oh, we gaan in een restaurant eten? Ook om 19:00.. Maarre, wanneer kan Ezra dan slapen? Dat kan wel daarna?”

Ehm, ja normaal eet Ezra boterham met pindakaas. Dus hij is misschien even niet gewend om nu aardappels met vlees te eten.  Telkens kom ik met mezelf in conflict, want in Nederland hebben we nu eenmaal een ander ritme, maar ik wil me toch ook aanpassen aan de Franse. Kinderen zijn best flexibel, maar mama iets minder en ik heb een hekel aan kinderen die niet lekker in hun vel zitten, omdat ze te weinig hebben geslapen of uit hun ritme worden gehaald.

Op de bonnefooi

Fransen nemen hun kinderen veel makkelijker overal mee naar toe. Kinderen slapen wel in de buggy… of niet. Daarnaast slapen Franse kinderen ’s avonds veel later. Dit heeft er natuurlijk vooral mee te maken dat ze ’s avonds al later eten.  Om 12:00 wordt er uitgebreid (warm) gegeten. Om 16:00 is “le goûter”, dan wordt er vaak iets van een broodje (met chocola), yoghurt of fruit gegeven. En dan om 19:00 (in de grote steden meestal nog later) eten ze dan wat lichters. De meeste kinderen slapen pas na 20:00. Op Franse bruiloften zie je Franse kinderen tot diep in de nacht nog rondlopen en spelen. Qua eten wordt er overigens weinig tussendoor gesnoept. Koekjes/chocola wordt na de maaltijd gegeten met koffie/thee. Als er chips wordt gegeten, dan is dat voor de maaltijd als apero (aperitief). En snoep ben ik eigenlijk nog maar weinig tegengekomen in de Franse huizen.

Boekjes

Een opvallend verschil vind ik altijd de Franse en Nederlandse voorleesboekjes. In veel Nederlandse boekjes zie je korte zinnen, makkelijke woorden, makkelijke verhaaltjes. In veel Franse voorleesboeken  vind je langere zinnen, moeilijke woorden die ik zelf ook nog niet ken en ook de verhalen zijn niet altijd heel simpel. Ik laat papa dus meestal maar de Franse boekjes lezen… Fransen zijn natuurlijk heel trots op hun taal en vinden literatuur en taal erg belangrijk en blijkbaar begint die opvoeding al in de boekjes. Fransen kunnen ‘gewone’ dingen overigens vaak ook heel mooi verwoorden. Ik vind het vaak bijna als poëzie klinken (bv op een ansichtkaart of een kaart voor je verjaardag of op het geboortekaartje..).. Nederlanders zijn gewoon te nuchter voor zulke teksten.

Schoolmoederschap in Frankrijk

Franse kinderen gaan vanaf 2,5 naar naar school, la maternelle. Dat betekent dat ze dan ook al zindelijk moeten zijn. Ik begreep maar niet waarom mijn schoonouders telkens opmerkingen maakten over mijn zoontje, dan hij ‘nog steeds’ niet zindelijk was, terwijl hij 3 jaar was en in mijn ogen nog niet zo laat was. Was ik nu zo laat? Het ging gewoon niet echt snel met Ezra. Uiteindelijk begreep ik dat de Fransen gewoon veel meer haast hebben, omdat hun kinderen veel eerder naar school gaan en kon ik rustig uitleggen dat wij nog de tijd hadden tot 4 jaar.

Feestdagen

De meeste feestdagen zijn in Frankrijk hetzelfde als in Nederland. Wel hebben de Franse meer ‘vrije’ dagen, zoals 1 mei (dag van de arbeid), 8 mei (bevrijdingsdag), 1 (allerheiligen) en 11 november (wapenstilstand). De sinterklaastraditie is niet echt uit te leggen in Frankrijk. De Fransen zijn vanaf eind november al bezig om cadeaus in te kopen voor kerst. Met kerst worden er veel cadeaus gegeven. In mijn schoonfamilie hebben we gelukkig een constructie bedacht, waardoor de overvloed aan cadeaus iets minder is, maar het blijft een aardige organisatie.

Cadeau overload

Tot nu toe hebben we dan ook nog niet echt sinterklaas gevierd met Ezra, omdat we weten dat er aan het eind van de maand ook veel cadeaus wachten. Daarnaast is hij ook nog eens eind oktober jarig..
Verjaardagen worden vaak in de familie gevierd. Zaterdag- of zondagmiddag samen eten en als toetje een taart met kaarsjes erop en dan worden de cadeaus tevoorschijn gehaald. Ook hier geldt weer: iedereen bedanken van wie je een cadeau hebt gekregen (liefst met 2 kussen).

moederschap in Frankrijk

Hoe doen wij het; Frankrijk versus Nederland?

Best wel wat verschillen dus tussen de Franse & Nederlandse opvoeding. Hoe doen wij dat?
Over drie maanden gaat Ezra naar school en ook daar zullen er zeker weer verschillen boven water komen drijven. Zo cijferen de Fransen tussen de 1-20 (ipv 1-10) en hebben ze ook het systeem van de beste in de klas.

De dingen die voor ons (of voor één voor ons) echt belangrijk zijn, proberen we in elk geval door te geven aan onze kinderen. Of dat nu Frans is of Nederlands of misschien iets van ons eigen gezin/familie. Je komt er snel genoeg achter wat echt je écht belangrijk en waardevol vind. Het blijft een uitdaging om van beide culturen dingen mee te geven, maar het is zeker ook heel waardevol en verbreedt zeker je blik.

—————————————————————————–

Wij bedanken Hanna voor haar leuke verhaal en dat ze ons een kijkje heeft gegeven in hun liefdevolle familie. Wil je meer lezen over de culturele verschillen in specifiek Frankrijk, dan raden we je het artikel “waarom Franse kinderen wel stil zitten aan tafel” in de Trouw aan. Ook hier verwijzen ze naar het volgende boek, dat een absolute aanrader is: Franse kinderen gooien niet met eten van uitgever Balans. Leuk om te lezen en je leert het begrijpen waarom Franse kinderen inderdaad niet rondrennen en met eten gooien. Ook wij als gezin hebben er veel van opgestoken.

“Druckerman legt het goed uit: Franse kinderen hollen niet tussen de tafeltjes door als ze met hun ouders uit eten mogen, ze zeggen keurig gedag en houden de deur voor je open, ze wachten geduldig als hun ouders op straat een praatje maken. “

– Volkskrant

Ook zo fan van deze rubriek en denk je; Hé ik ben, of ken ook een mama in een ander land en vind het leuk om mijn verhaal te doen ? We vinden het superleuk om jouw verhaal te mogen lezen! Stuur ons snel een berichtje naar info@olivette.nl  Mama’s united!

Deze mama’s vertelden ook hun inspirerende verhaal:

  • Het moederschap in Curaçao, hoe doen mama’s het in Willemstad. Bettina vertelt
  • Het moederschap in Nederland, hoe doen mama’s het in Amsterdam. Marjolein vertelt
  • Het moederschap in Suriname, hoe doen mama’s het in Paramaribo. Anja vertelt
  • Het moederschap in Boston, hoe doen mama’s het in de Verenigde Staten. Viola vertelt
  • More to come…

Liefs Olivette

Olivette is ook actief op Twitter Facebook Youtube Instagram We vinden het superleuk als je een berichtje achterlaat.moederschap in Frankrijk


Delen vinden we super lief