Wat ik niet verwachtte van mijn 3e zwangerschap.

Delen vinden we super lief

Een derde zwangerschap zou ik wel eenvoudig cheffen, dacht ik. Nr 1 en 2 verliepen immers ook perfect. Toch zijn er
verrassingen tijdens deze 3^e zwangerschap. Nadat we bijgekomen waren van de grote verrassing, kon ik gaan genieten van deze ‘laatste’ zwangerschap. De zwangerschapskleding kon weer afgestoft worden en ik kon me voorbereiden op een voorgevel waar je ‘U’ tegen zegt. (Die zelfs nog groter worden als je borstvoeding geeft, aarrghh) Daarnaast weet ik dat de extra kilo’s onontkoombaar zijn, want een beetje genieten mag heus. Afvallen komt later wel.

De leuke kanten van een 3e zwangerschap

De betrokkenheid van mijn twee kleine kinderen is bijzonder. In hun kindertaal praten ze lieflijk over hun nieuwe broertje. Af en toe krijgt mijn buik een kusje en ze ontpoppen zich als Batman en Superwoman om de nieuwe aanwinst te beschermen. Deze zwangerschap onderga ik niet in mijn eentje. Het verschil is nu ook dat ik fulltime werk en bij mijn twee kindjes een thuisblijf mama was. Het meeleven van mijn collega’s was voor mij ook nieuw en erg leuk.

Ik heb nu bewust tot 4 weken voor mijn due-date gewerkt. Die extra twee weekjes plak ik er liever achteraan. Ik heb me geen
moment slecht gevoeld. Heb gesport om een moment voor mezelf te hebben en heb me op mezelf gericht. De tijd vliegt voorbij en ik geniet bewuster van het zwanger zijn, in plaats van ; “wanneer kom je nu”. De eerste maanden werd ik s’ ochtends zelfs vaak wakker met het idee, oja ik ben zwanger. Daar zal ik straks wel anders over gaan denken als mijn voeten gaan opzwellen en ik niet meer kan slapen, maar “we’ll see”.

Kinderen kunnen je uitputten en ik heb enorm veel respect gekregen voor thuisblijfmama’s. Dat is pas een heftige baan. Als ik op kantoor zit, kan ik me helemaal richten op iets anders en dat deed me heel erg goed. Zodra ik weer thuis ben, is mijn mindset 100% mama.

Het minder leuke van een 3e zwangerschap

De reactie van mijn ouders en vrienden waren leuk. Blij en uitgelaten, maar in vergelijking met mijn andere zwangerschappen was het een enorm verschil en niet echt heel overweldigend. Het is een soort gewoongoed geworden. Leefde ik bij nr1 van echo naar echo, stroomden de felicitaties binnen, ontving ik dagelijks de vraag hoe het gaat, was ik elk vrij moment in een babyspeciaalzaak te vinden en was ik in week 30 al klaar met het kamertje.

Bij nummer twee kregen we aanzienlijk minder kraamvisite en was de omgeving minder betrokken met de zwangerschap. Zo gaat bij nr 3 het familieleven door en sta ik er te weinig bij stil dat ik echt iets heel bijzonders in mijn buik draag. het zijn vooral buitenstaanders in de winkel die blij op mijn buik reageren. De reacties die je krijgt uit je naaste omgeving zijn ook heel anders, bijvoorbeeld;

“Wow dat wordt druk voor jullie, hoe ga je dat straks doen met drie kinderen onder 4 jaar, oef zo kort op elkaar, blijf je wel 4,5 dagen werken, hoe ga je dat redden… jullie hebben het al zo druk. Ik moet er niet aan denken, was het wel gepland…. en ga zo maar door”

Aanpoten

Laten we wel wezen; een derde kindje zal aanpoten worden. We waren blij verrast bij een positieve test en dat het ons gegeven is, is een groot goed. We komen beiden uit een familie met drie kinderen en hebben dit als fantastisch ervaren. Daarnaast hebben mijn hubby en ik alles tot in de puntjes geregeld. Geweldige opvang, goede onderlinge communicatie, lieve opa & oma’s, een engel van een buurvrouw en een liefdevol gezin waar ze in opgroeien.

Ik blijf graag fulltime werken. Dit maakt mij een zeer gelukkige mama. Mijn hele salaris gaat naar de opvang, maar ik zie het als investering in mijzelf en de blije koppies van mijn kleintjes is me dit allemaal waard. Een 3e kindje zal alles weer opschudden, maar ‘de tijd zal het zeggen’..…

Bye bye middagdutje

Van mijn 1^e zwangerschap genoot ik optimaal, vooral omdat je verder niets om handen hebt. Geen dreumes die jengelend aan je benen hangt terwijl je hun troep op ruimt, of een peuter die zijn drinken bijgevuld wil hebben. Geen mama-mantra die je om de 5 minuten hoort, niks van dit alles, complete rust en heb me nooit in de overlevingsstand moeten zetten. Want eerlijk is eerlijk. Een middagdutje is onmogelijk bij 2 jonkies onder de 4, laat staan 3!

Zorgeloos

Het is bewonderenswaardig hoe relaxt ik in deze zwangerschap sta. Afgelopen weekend hebben we het kamertje klaargemaakt, de wieg klaargezet en de box opgezet. Maar vooral omdat mijn hubby stress in zijn donder kreeg. Ik had totaal geen haast, een baby gaat toch pas na 3 maanden richting zijn eigen kamertje. De bezoekjes bij de verloskundige zijn meer bijklets-sessies dan dat ik vragen heb.

Voor mijn werk had ik mijn laatste dag verlof een belangrijk event in Parijs waar ik heel graag bij wilde zijn. Iedereen vond het een slecht idee, maar ik was overtuigd van mijn lijf en fitheid en ben gewoon gegaan. Dit zou ik bij een eerste zwangerschap nooit in week 36 hebben gedaan.

Bewust zwanger

Bij mijn eerste zwangerschap was alles spannend, bij mijn 2^e maakte ik me zorgen of ik wel net zoveel van haar kon houden en bij nummer 3 weet ik dat ik hem net zo zal adoreren als mijn eerste twee kindjes. Ik zal nu zelfs meer stil staan bij de kleine mijlpalen en alles bewuster beleven. Ze zijn maar zo kort heel klein. De clichés zijn waar.

Nieuw familie ritme

De eerste maanden na de geboorte zullen we ons ritme weer moeten vinden. Ik zal me gaan opsluiten om de balans weer snel te vinden. Deze keer zal ik alle hulp aanvaarden en organiseren we een spetterende babyborrel om niet maandenlang kraamvisite te hoeven ontvangen.

Mijn hubby is een topper en we zijn een sterk team die dit gaan cheffen. Hij is een geweldige vangnet waar ik op kan leunen als ik instort van vermoeidheid. Als ik het even niet zie zitten en de kraamtranen me gaan overladen, zal hij het lichtpuntje zijn en overal een oplossing voor weten.

Het is een fase….

Gewoon blijven ademen, het is een fase, dat zal mijn mantra worden. Maar eerst nog even een paar weekjes verder broeden….. en genieten van mijn bolle, bolle buik.
Hoeveel kindjes hebben jullie en waren het verschillende zwangerschappen? Ik realiseer me maar al te goed dat het ook heel anders kan verlopen.