Als je grootste nachtmerrie waarheid wordt

Als ouder doe je er alles aan om je kinderen te beschermen. Je hebt de beste kinderzitjes, een goed onderhouden auto en je rijdt verantwoordelijk om veilig van A naar B te komen. Als er nieuwsberichten voorbijkomen van ongelukken waarbij kids betrokken zijn, raakt mij dit ook diep in mijn hart. Dit wens je niemand toe en is je grootste nachtmerrie. Onze grootste angst is onlangs waarheid geworden. De auto waarin mijn schoonouders zaten met mijn twee kindje achterin, is van achteren aangereden tijdens een grote kettingbotsing op de A1. Deze nieuwsberichten zijn altijd ‘ver van mijn bed show’ en nu komt het wel heel dichtbij. De vloer zakte onder mijn voeten weg toen ik het nieuws hoorde.

Feeststemming

Mijn schoonouders hadden op vrijdag de kindjes opgehaald toen mijn lichaam tekenen gaf van een aankomende bevalling. Er heerste een euforische stemming; de weeën waren begonnen!! Hooray! Zaterdag 30 juli zouden we het verjaardagsfeestje vieren van mijn 2-jarige meid en wie weet met als extra cadeautje onze newborn baby-boy. Ik zou het verjaardagsfeestje gewoon door laten gaan. Gewoon de ene kant van de kamer alles lichtblauw versierd en de andere kant Minnie Mouse to the max. Wij zijn niet zo moeilijk in huize Olivette.

Klaar om te bevallen

Toen de kids veilig bij opa & oma waren en de verloskundige naast me op mijn bed zat, was ik er klaar voor, maarja de vervolg-weeën bleven uit! Grrr, ik baalde zo van mijn lijf. Het had me twee uur lang voor de gek gehouden, ik kon zelfs niet overeind komen van de pijn. Vrijdagavond hadden we het rijk voor ons alleen en konden samen de woonkamer versieren en omturnen in Minnie Mouse stijl. We besloten het klein en fijn te vieren i.v.m mijn naderende bevalling, maar wel groots voor haar. Zaterdagochtend zouden mijn schoonouders er lekker op tijd zijn met de kindjes. Maar dit verliep even anders dan gepland.

Het telefoontje from hell

Mijn man hield zijn handen voor zijn mond en keek geschrokken en geshockt. Zijn ouders zijn aangereden en terecht gekomen in een kettingbotsing op de A1 waarbij vijf auto’s op elkaar waren gebotst. Een nachtmerrie die realiteit is geworden.

(Media & Foto’s: Het Algemeen Dagblad  /  Online Nu.nl  /  RTV Utrecht )

De exacte details worden onderzocht door de politie, maar via ooggetuigen hoorden we dat de voorste auto met Duits kenteken zich er tussen wilde drukken met hoge snelheid. De ruimte was echter te klein, de Oostenrijker daarachter sprong in de ankers, klapte op de auto en de rest volgde. Mijn schoonvader rijdt veilig en houdt afstand op de voorganger. Hij wist het te redden door te remmen en kwam veilig tot stilstand. Maar wat als de auto achter je in je nek zit en het niet redt?

Hij klapte achterop, de auto schoot vooruit, waardoor de voorste auto werd aangetikt met een klap. De A1 is 2 uur gesloten geweest en het fileleed was op zijn hoogtepunt zelfs 10km. De inzittenden in de eerste auto’s waren er zeer slecht aan toe vertelde mijn hubby. Hij was zonder twijfel richting het ziekenhuis gescheurd om de kindjes en zijn moeder op te vangen. Ik bleef thuis om de verjaardagsvisite op te vangen.

Drama

“Airbags, stofwolk, gegil, gekrijs van de kindjes en toen volledige stilte”

Mijn schoonouders doken gelijk naar achter om de kindjes te checken. Ze zaten godzijdank veilig in hun zitjes. Een artsen echtpaar dat alles heeft zien gebeuren, is naar hen toe gesneld en heeft de kindjes opgevangen en gelijk kunnen checken. Hun kleine fragiele lijfjes hebben een grote klap moeten verduren. De schrik was van hun koppies af te lezen. De striemen op hun kleine lijfjes, een lichte hoofdpijn en de schrik is het enige dat ze er aan over hebben gehouden. Mijn schoonmoeder heeft haar pols gebroken en mijn schoonvader zwaar gekneusde ribben. De klap van de airbag is hier de oorzaker van. Wat ben ik hen dankbaar voor het snelle handelen en het veilige rijden. Het had zo anders kunnen aflopen.

De auto is total loss afgevoerd en schoonpapa moest mee richting het depot. Mijn schoonmoeder ging met de kids naar het ziekenhuis in de ambulance. Papa was er snel om de trillende kindjes op te kunnen vangen. Onze kleine meid al in haar Minnie Outfit. We besloten om het feest gewoon door te laten gaan zodra ze weer veilig thuis zouden zijn. Een beetje vrolijkheid konden ze allemaal wel gebruiken, want de schrik zat er goed in. Als je de foto’s van het feestje bekijkt, is het ook van al onze gezichten af te lezen.

Wijze les

Het doet me realiseren hoe vaak ik in de auto stap en de kids snel insnoer zonder te kijken of ze er het goed in zitten. Bumperkleven doe ik niet, maar mijn eigen autootje is klein en niet heel erg veilig op de snelweg. Dit is dan ook het eerste dat we gaan regelen zodra ik weer aan de slag ga en lange afstanden ga rijden. Een ongeluk zit in een heel klein hoekje. Mijn schoonouders zijn inmiddels weer een beetje van de schrik bijgekomen en de kindjes rennen weer vrolijk rond. ‘Auto kapot’ en ‘oma au” flappen ze er wel met regelmaat uit. het is nu een kwestie van snel de kids weer bij opa & oma in de nieuwe auto achterin zetten en op tour gaan.

Hebben jullie iets soortgelijks meegemaakt? En blijven de kindjes het herinneren? Ik hoop dat ze het snel zullen vergeten.

Liefs Olivette

Olivette is ook actief op Twitter| Facebook |Youtube| Instagram We vinden het superleuk als je een berichtje achterlaat