Het is een bekend fenomeen dat het moederbrein anders werkt dan het mannenbrein. Moeders ervaren vaak een verhoogde staat van paraatheid en alertheid, zelfs wanneer de kinderen veilig in hun bedjes liggen. In mijn bed loop ik regelmatig de dag na en kan me druk maken om de meest stomzinnige dingen. Staat de droger uit, zit de achterdeur wel op slot, heb ik de kaarsjes wel goed uitgeblazen en ligt het cadeautje voor het kinderfeestje wel klaar? Deze voortdurende mentale activiteit kan overweldigend zijn, vooral omdat het lijkt alsof vaders hier makkelijker mee om kunnen gaan. Maar waarom is dat toch zo? En is het streven naar perfectie als moeder echt noodzakelijk?
Altijd Paraat
Veel moeders voelen zich altijd verantwoordelijk voor hun kinderen, ongeacht het tijdstip van de dag. Ik kan gerust s’nachts plots wakker worden en me iets herinneren wat ik nog had moeten doen, ook hoor ik ieder geluid in huis zelfs als mijn echtgenoot veilig naast me ligt. Deze constante alertheid blijkt evolutionair ontwikkeld te zijn, lees ik online; het is een ingebouwd overlevingsmechanisme dat ervoor zorgt dat moeders hun kinderen beschermen tegen gevaren.
Dit fenomeen, bekend als ‘maternal vigilance’, betekent dan ook wel dat moeders sneller reageren op de behoeften van hun kinderen, zelfs in hun slaap. Het is alsof er een onzichtbare draad bestaat die hen voortdurend met hun kinderen verbindt. Mijn zoontje hoeft maar te kuchen en ik ben wakker. De jognste stond recent naast mijn bed en al bij het aanraken van de deurklink was ik wakker. Ook hoor ik als een kleintje aan het spoken is op zijn/haar kamer, of aanstalten maakt om naar het toilet te gaan. Deze moeder staat altijd ‘aan‘.
Het Vaderbrein
Daarentegen lijken vaders een andere benadering te hebben. Wanneer een moeder niet thuis is, lijkt het soms alsof de huishoudelijke taken minder prioriteit krijgen. Drie dagen eten bestellen en blij zijn met één gedraaide was, zonder het op te vouwen, kan voor veel moeders frustrerend zijn. Maar dit betekent niet dat vaders minder om hun kinderen geven; ze hebben simpelweg een andere manier van omgaan met stress en verantwoordelijkheid.
Vaders hebben ook een beschermingsinstinct, maar zijn meer gericht op het fysiek beschermen en onderhouden van hun gezin. Als het gaat om de Tv aansluiting, gas water en licht, de kliko’s buiten zetten, of boodschappen aan huis laten afleveren, dan wordt alles in no-time georganiseerd. Vaders en moeders vullen elkaar dan ook aan in hun rollen dat voor balans zorgt. Al blijf ik het zeker irritant vinden dat hij schijnbaar niet weet hoe de wasmachine werkt en dat de opgevouwen kleding ook echt terug de kast in mogen!
De Drang naar Perfectie
Veel moeders willen alles perfect doen dat eigenlijk wel ons mankement is. We willen een schoon huis, gezonde maaltijden op tafel zetten en ook nog eens blije kinderen naast je eigen werkzaamheden. Maar deze drang naar perfectie kan uitputtend zijn en leidt vaak tot een onbehagen gevoel. De vraag is: is goed niet gewoon goed genoeg? Het is cruciaal voor moeders om te beseffen dat het oké is om imperfect te zijn. Kinderen hebben liefde en aandacht nodig, niet een vlekkeloos huis.
Een nieuwe kijk op alles
Het is dan ook voor mezelf hoog tijd om een stap terug te doen en de lat wat lager te leggen. Goed is goed genoeg, probeer ik dan ook regelmatig tegen mezelf te zeggen! Een gelukkig gezin hangt niet af van een perfect huis, maar van de tijd en liefde die we erin investeren. Laten we elkaar steunen en accepteren dat iedereen het op zijn eigen manier goed doet.
Conclusie
Het moederbrein werkt gewoonweg anders dan het mannenbrein, en dat is oké. Moeders hebben een ingebouwde alertheid die hen helpt hun kinderen te beschermen, terwijl vaders vaak op een andere manier bijdragen. Het is eigenlijk het belangrijkste dat beide ouders hun eigen kwaliteiten inzetten om een liefdevol en ondersteunend gezin te creëren. Dus nu maar proberen om de drang naar perfectie los te laten en accepteren dat goed gewoon goed genoeg is. Het gaat uiteindelijk om de liefde en de momenten die we met onze kinderen delen. Dus, lieve moeders, wees lief voor jezelf en onthoud dat je al geweldig bent zoals je bent. En die frustraties dat mannen de spullen op de trap niet mee naar boven meenemen…. het is meer dan gezond… dit gaan we nooit veranderen…
Marjolein
Volg je ons als op Facebook | Tiktok |Instagram | Pinterest | Youtube We vinden het superleuk als je een berichtje achterlaat