Als je er over nadenkt is het verdrietig dat moeders zoveel selfies maken. Gewoon omdat onze partner of omgeving er niet bij stilstaat dat ook wij graag met onze kinderen op die bijzondere momenten vastgelegd worden. Je ontkomt er niet aan dat vandaag de dag moeders een foto van zichzelf en haar kroost maken….Smile!
Yep, ook ik ben continue in de weer met mijn telefoon om mezelf en kleintjes op de blije kiekert te zetten. Vaak sta ik er voor de helft op, of is de foto onscherp. Er werd me onlangs om een foto van mezelf gevraagd en heel eerlijk; die heb ik niet. Zelfs de ava van Olivette.nl is een selfie, eigenlijk best treurig. Ik word gewoonweg niet op de foto gezet door mijn omgeving. En ik ben serieus niet de enige moeder. Bij een rondvraag bij mijn vriendinnen kom ik achter het treurige gegeven dat wij moeders veelal nooit op de foto worden gezet. Pleaheass wordt wakker lieve mannen!
Overleden
Recent las ik een blog waar de moeder van een blogger stierf. Hij schreef hoe wanhopig hij op zoek was naar een foto van zijn moeder om haar te kunnen blijven herinneren en koesteren. Samen met zijn vriend had hij al haar bezittingen en foto’s doorgespit. Zoeken naar foto’s van hem en haar samen.
Voor het eerst kwam hij er achter dat hij er géén had en ook nooit zelf een foto van haar had genomen. En dat terwijl zijn moeder zijn grootse bezit is… De meest constante en stabiele factor in zijn leven. Met veel geluk vond hij 1 foto tussen alle spullen. Dit was geen recente foto. Het was een vergeelde foto waar hij haar vaag op herkende en hij als kind op haar schoot probeert te kruipen. 1 foto, die daardoor extra dierbaar is.
Bestaansrecht
En dit verhaal staat niet op zich. Velen om mij heen hebben weinig foto’s van hun ouders. Ik hoorde zelfs iemand zeggen dat als zijn vriendin morgen zou sterven, haar jonge kinderen nauwelijks bewijs zouden hebben van haar bestaan.
De vriend van een dierbare vriendin is zelfs zo weinig thuis dat je je afvraagt of het kind haar vader wel gaat herinneren op latere leeftijd. Haar grote collectie foto’s met papa trots op de foto laat het tegenovergestelde zien. Alle memorabele momenten worden vastgesteld en de papa staat er met een brede glimlach op. De 1-jaar birthdaybash, uitjes, 1e dag naar school. Echt alle belangrijke en mooie momenten worden vastgelegd waar papa ook bij aanwezig is. En mama nam de foto.
Smeekbede
Ik kon een vriend van me wel wat aandoen toen hij zij dat “herinneringen in zijn hoofd zitten en dat hij daar geen foto’s of selfies bij nodig heeft”. Kom op zeg, dat is toch bullshit. Excusez-le-mot. Dit vind ik zo enorm egoïstisch. Vooral nu zijn vrouw zwanger is. Maak daar potdorie foto’s van en show hoe trots je bent en koester dit. Anders lijkt het alsof ze er niet zo toe doet.
En echt; elke vrouw vind het fijn om later terug te kijken op bijzondere momenten. Ook wij willen een plekje in het volgende fotoboek. Dat geneuzel van ’foto-onzin” is echt een mannending. En je doet er je vriendin/vrouw onzichtbaar pijn mee. Ze zal het niet met zoveel woorden zeggen, maar je geeft iemand op die manier het gevoel alsof ze er niet toe doet. Of overdrijf ik een beetje lieve mama-lezers?
Selfies
Video’s en foto’s vullen mijn gigabites. Ook heb ik verschillende apps waarmee ik foto’s een beetje kan opleuken. Als ik mijn fotobibliotheek doorspit weet ik welteverstaan 5 foto’s van mezelf terug te vinden. (geen selfie) Etend, raar gezicht, ogen dicht of bewogen. Dus Yep, ik maak selfies. Ik wil mijn mooie, bijzondere en ook kleine momenten vastleggen. Het gaat automatisch. Ik pimp de selfies hier en daar layers zodat mijn mama-wallen minder opvallen.
Ook ken ik inmiddels de ideale selfie “Paris-Hilton look” zodat ik er wat ‘slanker’ op sta. De duck face, daar doe ik niet aan. Ik wil niet onzichtbaar blijven in de visuele herinneringen. De Papa is belangrijk, maar ook deze mama mag er wezen. En als niemand er een bal om geeft, moeten wij mama’s het gewoon zelf doen. Dan maar met selfies en laat die idiote moraalridders maar lullen.
Moraalridders
Ja, ja, ja ik hoor je! We zijn narcisten, moeten in het moment leven en we moeten vooral niet overal een foto van willen maken. “Geniet gewoon van je kinderen”, hoor ik de betuttelende criticasters. Het tijdperk van filmrolletjes, wegbrengen en fotoboeken plakken ligt ver achter ons.
Dus let’s do it! Spot die mooie, waardevolle momenten die moeders met hun kleintjes beleven en maak hier een blijvende herinnering van. Haal je telefoon uit je zak. Als je die niet al in je hand hebt om op social media te zitten. Maak die foto! Kleine momenten zijn het waard om vast te leggen, voor het te laat is! De tijd met kleintjes gaat zo snel voorbij!
"Gerelateerde blogs: Het bijzonder van een newborn "
Herinneringen
Ik wil mijn kinderen later graag de fijne momenten meegeven. De bijzondere momentopnamen moeten worden vastgelegd. Maar een andere heel belangrijke reden om je vrouw meer te fotograferen;
“Je laat haar zien dat ze belangrijk voor je is en ook je kinderen laat je iets moois na”
Wij moeders zijn het toch ook waard om net zoveel op de plaat gezet te worden dan onze wederhelft? Of doen zijn wij alleen belangrijk om het huis aan kant te krijgen, de was bij te houden en het eten op tijd op tafel te zetten? Nee toch? We hebben meer rechten dan het aanrecht!
Dus mama’s hier een paar tips!
- Vraag er om! Heb je je best gedaan om er mooi uit te zien? Vraag of er een foto van je kan worden gemaakt. Ook al mort hij, gewoon volhouden.
- Houd het niet bij 1 foto, vraag om meer foto’s en check even of de foto niet bewogen is, scheef of over belicht.
- Wordt er dan toch spontaan een foto gemaakt? Complimenteer je hubby keer op keer. Hier zijn ze gevoelig voor en zal het sneller herhaald worden ;-D
- Een selfie-stick vond ik lang een ‘no-go‘. Maar mijn arm is gewoonweg te kort om ons er allemaal op te krijgen. Dus misschien zwicht ik er toch voor… heel stiekem? Niet verder vertellen hoor!
Mijn leven in selfies
Dus papa’s pak die camera als je je vrouw met je kleintje in de weer ziet. En nee niet grappig willen zijn om er een mum-shaming foto van te maken. Het mag heus een aandoenlijke foto zijn. Dit is in een paar lullige secondes gefixt!
Ook al zegt ze nee, neem die foto en voorkom die vele selfies! Geen enkel vrouw wil haar hele leven in selfies terugzien. Denk niet, oh daar vind ze zichzelf toch niet mooi op staan! Daar zijn filters voor, ze pimpt de foto wel. De foto op zich is echt al goud waard!
Ook al heeft ze niet haar mooiste jurk aan, heeft ze geen make-up op, of is het huis niet aan kant. Die foto van dat waardevolle moment is het waard! Moeders hebben dagelijks waardevolle, bijzondere momenten waar we overdag in ons eentje getuige van zijn. In de waan van de dag vergeten we dit vast te leggen. Dus papa’s ben je in de buurt en aanschouw je een bijzonder, ahw, oehw moment, leg dit vast. Wij mama’s zijn je dankbaar.
Liefs Olivette
Olivette is ook actief op Twitter Facebook Youtube Instagram We vinden het superleuk als je een berichtje achterlaat
10 comments
haha zo herkenbaar, ik sta nooit op foto’s 🙂
Een herkenbaar artikel! Zelf heb ik geen kinderen, maar ik merk ook dat ik zelf foto’s neem van verschillende leuke familiemomenten, maar wel veel vaker moet vragen om ook eens op de foto te staan. Iedereen wil deel uitmaken van de familiemomentjes of andere geluksmomenten die op foto gedocumenteerd staan.
Heel herkenbaar dit. Mijn moeder heeft echt vrijwel geen foto’s van zichzelf, dus de laatste jaren probeer ik die soms voor haar te maken. Foto’s van ons samen zijn er inderdaad amper: hooguit een aantal selfies. Maar die zijn ook zeldzaam, want mijn moeder heeft niets met selfies, haha.
Mooi artikel. Mijn vader is overleden en ik had graag meer foto’s met hem samen gehad!
Jep, ik sta ook bijna nooit op de foto haha. Maar… Ik vraag er wel eens om als ik denk: hier wil ik een blijvende herinnering van hebben. (Bijvoorbeeld bij het taartmoment van een verjaardagsfeestje, dan geef ik mijn camera aan een vriendin zodat zij even een foto of filmpje kan maken.) Sowieso kijk ik zelf het liefste terug naar foto’s van mijn kroost i.p.v. foto’s van mezelf 😉
Oh lieve deugd, je omschrijft één van mijn grote verzuchtingen! Hier is het ook altijd ikke die met de camera rondloopt!!
Goed dat je hier over schrijft, ik hoop dat dit leidt tot meer bewustwording. Ik heb dezelfde ervaring; “ja maar jij vindt toch dat je niet goed op elke foto staat” als ik door de vakantiefoto’s blader en er achter kom dat ik op slechts enkele foto’s sta. Ik hou ook niet van poseren, een spontane foto die echt het moment pakt is zoveel mooier.
Ja mensen, vergeet de moeders niet en zet degene met camera in de hand ook eens op de foto!
Heel herkenbaar. Ik vraag mijn man dan ook wel eens maar zelfs dan moet het met een zucht.
Volgens mij is dit zo herkenbaar voor heel veel mensen! Ik heb dan wel geen kinderen, maar ik kan me best voorstellen dat je ook foto’s wil hebben om de herinneringen te ondersteunen 🙂