Tropenjaren, zo heb ik het overleefd! Persoonlijke tips & tricks

Ik zat er middenin, zo’n drie jaar geleden: de welbekende tropenjaren. Drie kinderen onder de 4 waarvan twee nog in de luiers en de oudste ging net naar school. Elke moeder kent de zware tijd na het krijgen van een kindje ongetwijfeld. 9 maanden op, 9 maanden af….je slaapt weinig en je leven staat in het teken van zorgen en verzorgen.

Die zo gewenste me-time kon ik destijds nog echt wel even uitstellen. En als er al een avondje uit was, had ik er, vaak s’ nachts al, of de volgende ochtend, spijt van. Bij jongere kinderen is het een noodzaak om kort op de bal te zitten, want als je er even niet bij bent dan wordt er een spelletje met je gespeeld! Maar… er is hoop… Ik had mijn ups en downs en hoop je met mijn tips en ervaring te kunnen helpen!

Moe-Moe-er -Moeder

Toen mijn jongste één jaar werd, dacht ik de gebroken nachten achter me te hebben liggen. Toch kwam het met regelmaat voor dat één van de drie aan het spoken is. Nachtmerries, bedplassen of de welbekende ‘buikpijn’. Ik keek toen ook met regelmaat naar mijn hubby. Hij was net als ik vaak futloos, maar we hebben er altijd samen onze schouders onder gezet.

Voor ons beiden is onze baan, naast het gezin belangrijk. En dat vergde veel energie om elke dag weer 150% te kunnen geven en je s’ avonds weer volop op je kindjes en eega te focussen. Vrienden, sport en andere zaken daargelaten. Je kunt wel stellen dat een hele strakke planning nodig was. We wilden namelijk niet te veel inleveren. Onze kinderen zorgden voor een extra gang in het menu des levens, een extra facet. (ok, ok, sporten dat lukte niet meer…). En als ik terugkijk is dat mijn life saver geweest in de tropenjaren! Ik bleef gewoonweg leuke dingen doen waar ik energie van kreeg! Een absolute aanrader als je je momenteel in de welbekende tropenjaren bevindt!

Prioriteiten

We worden ouder en sneller moe. Al wordt mijn hubby er overigens wel knapper op. Hij heeft het joggen ontdekt en is van chubby (sorry lief) naar strak getransformeerd. Die grijze haren bij hem vind ik sexy en qua kleding-stijl gaat hij er steeds meer op vooruit. Lang leve de goede invloed van moeders haha, daar zijn wij vrouwen gewoon beter in dan menig man. (hij zal het overigens tegenspreken).

Ik leerde mijn man kennen toen hij elke dag sportte en hij rond liep in gesponsorde hockey kleding. Nu loopt hij er wat sophisticater bij. We zijn natuurlijk ook 15 jaar en een paar rimpels verder, laten we wel wezen. Gaandeweg heb ik geleerd dat ik mijn hart moet volgen en dat ‘het ouder worden en moe zijn’ een plek krijgt in mijn leven. Met de jaren komt de wijsheid en ook een ander leven, het is niet anders. En eerlijk, doet dat er toe? Mijn tip; geniet van wat je in handen hebt!

Iedereen wil ouder worden, maar niemand wil het zijn.

Als ik foto’s van mezelf zie uit de tropenjaren periode, merk ik dat ik niet elke keer te spreken ben over wat ik zie. Ik zag de ouderdom en vermoeidheids tekeningen in mijn gezicht. De fronsrimpel en ook de lijntjes om mijn mond worden zichtbaar. Als ik in mijn blootje voor de spiegel stond (en sta), zie ik her en daar wat uitzakkingen en is het niet meer helemaal zo strak als tien jaar terug. Maar toch begin ik er vrede mee te krijgen.

De tropenjaren liggen soort van achter me (drie kids op school) en we belanden in een nieuwe fase in het leven. De planning is weer terug en we hebben weer grip op het gezinsleven, werk en alles wat er bij komt kijken. Mijn inzicht is dan ook wel dat een rimpel meer of minder er niet toe doet. Iedereen wil ouder worden, maar niemand wil het zijn.

Boos worden

Na de geboorte van mijn jongste zoontje, ben ik boos op mezelf geworden. De grijze plukken moesten worden bijgekleurd, een afspraak bij de schoonheidssalon werd weer ingepland en de sportschool kon me weer als lid verwelkomen. Ook ging ik shoppen, want rondlopen in zwangerschapskleding als je bent bevallen is natuurlijk nonsens. Ik had mezelf verwaarloosd in de strijd dat moederen heet. Self care was ver te zoeken en huilen stond me soms nader dan het lachen en dat is nooit goed! Tijd om mezelf door de wasstraat te halen. Mijn tip is dan ook, voorkom after care, maar wees along the way lief (liever) voor jezelf!

De avonden dat we afgepeigerd en doodop naast elkaar op de bank crashen, zijn er nog steeds, maar wel in mindere mate. We hebben dit gelukkig niet te lang laten duren. Voor je het weet zit de sleur er in en raak je elkaar langzaamaan kwijt in de strijd van het ouderschap. Mijn advies is dan ook: zet jezelf ook op de gedeelde nummer een! Moe zijn hoort bij het moederschap en je leven staat op zijn kop bij het krijgen van een kindje, maar vergeet nooit dat het een fase is!

Broer en zus

Ik zie het veel om me heen dat jonge ouders zwoegen om alles gedaan te krijgen. Eten, drinken, kids op tijd in bed, werk e-mail nog even wegwerken. Het is een geoliede machine die je samen als team oppakt. Het blust echter wel de passie uit je relatie en voor je het weet lig je elke avond voor tienen in bed zonder ‘boe of bah‘ tegen elkaar gezegd te hebben.

Ik weigerde om een uitgebluste moeder te worden tijdens de tropenjaren. Ik wil mijn side kick niet als broer en mijn beste maatje. Hij is mijn man waarbij ik de passie wil blijven voelen, keer op keer. Ik wil het spannend blijven hebben en hem diep in de ogen blijven kijken als we uit eten gaan. Zo’n stel waar anderen blij naar kijken. Ik wil zijn grapjes leuk blijven vinden en me niet irriteren aan die scheet onder de douche waar hij zelf hard om lacht. Ik wil met trots en liefde naar hem blijven kijken als hij de kindjes in bed stopt.

Hij geeft me bij het weggaan elke ochtend die liefdevolle kus en zijn ogen stralen als hij me ziet na een lange dag werken.. We genieten samen van onze kindjes en ook van elkaar. We wisten altijd dat de tropenjaren een tijdelijke periode is en probeerden er altijd de lol van in te blijven zien. Het is niet makkelijk, toegegeven, maar je gaat het volhouden als je tijd voor elkaar neemt. Plan een weekend weg en blijf elkaar verrassen.

Gerelateerde blog: Verrassing huwelijksjubileum: De beste ideeën om partner origineel te verrassen

Gestrand huwelijk

Al ben ik die chronisch moe-e mama, ik weiger om mijn huwelijk te laten stranden, net als 1 op de drie relaties. Hier schrok ik van. Het grootste risico zijn de tropenjaren. Als je kids tijdens het opvoeden plots acht zijn, wordt het weer leuker en heb je meer me-time en quality-time met je man. Vaak is het dan dus al te laat, want dan heb je een kerel naast je zitten op de bank waarvan je vervreemd bent.

Tot slot

Ik ben gezegend met een partner die mij mijn eigen leven gunt, mij naar de sportschool laat gaan, trots op me is en als ik op pad wil met mijn vriendinnen laat hij me met een glimlach gaan. We hebben beiden ons eigen leven en betrekken elkaar hier altijd bij. Als je dingen gaat achterhouden klopt er iets niet. Leun dan ook echt op je side-kick! Wij voeden de kinderen samen op en supporten elkaar. We hebben toch immers samen kindjes? Bedenk dat dan ook zeker voor jezelf en ga het gesprek met je partner aan als dat je dwars zit. En last but not least…. de tropenjaren zijn zware jaren geweest. Maar ohboy wat heb ik er voor terug gekregen! Het is zoveel rijkdom, mijn grootste geluk…daar is het allemaal dubbel en dwars waard! Hang in there!!! Dit kun jij! En onderstaande documentaire van BV Mama is wellicht ook leuk om te kijken, je bent niet alleen!

Liefs Olivette

Olivette is ook actief op Twitter| Facebook |Youtube| Instagram We vinden het superleuk als je een berichtje achterlaat