F*ck die onzekerheid! Waarom maak ik het mezelf toch zo moeilijk!! Persoonlijke blog

Waarom zijn wij vrouwen toch nooit tevreden en maken we het onszelf zo moeilijk met al die onzekerheid? Toegegeven, ik ben ook best een onzeker muisje, waardoor ik me elke dag twee keer zo hard inzet om mezelf te bewijzen dat ik het echt wel kan. En als er een succes behaald wordt, zul je mij dit niet 1,2,3 van de daken horen schreeuwen. Het zal blijven bij een social media post, maar om er mee rond te strooien zul je mij niet snel zien doen.

“Huh..jij”

Die onzekerheid daar baal ik enorm van! En als ik dit kenbaar maak, kijken velen me vaak verbaasd aan. “Jij, onzeker? Huh” Wellicht is dit wel de reden dat ik alles nauwlettend in de gaten houd en geen steken wil laten vallen. Ik heb hoge verwachtingen van mezelf en mijn omgeving. Doodvermoeiend….Wij vrouwen maken het ons zelf soms zo moeilijk! En dat is eigenlijk echt heel zonde, want we zouden zoveel meer kunnen schitteren en successen kunnen behalen.

Zwangerschap

In mijn jeugdjaren en in het begin van mijn carrière moest ik me nog meer bewijzen en ging ik op zoek naar het hogere doel. Ik had nog niet echt mijn passie ontdekt, of de skills waarin ik uitblinkte. Met de jaren komt meer de zekerheid en vertrouwen in je kennis en kunde, dat wel. Bevestiging speelt daar ook wel een grote rol bij.

Tijdens mijn zwangerschap speelde de onzekerheid een ietwat grotere rol. Ik voelde me schuldig ten opzichte van mijn collega’s. Bizar natuurlijk, maar wilde op geen enkele manier kenbaar maken dat ik minder productief of minder efficiënt was op kantoor.

Klaagzang

Je hoorde mij dan ook niet ouwehoeren over termijnen, buikkrampen, of kwaaltjes. Ik had het er eigenlijk liever niet over, bescheiden als ik was. Daar gingen mijn collega’s echter niet mee akkoord en kaarten mijn zwangerschap steeds aan en hielpen me er aan herinneren dat iets heel moois in mijn buik droeg. Dat realiseerde ik me als geen ander, maar niet op mijn werk!

Daar had ik andere groepen voor, waar weer andere ongeschreven regels gelden. Je hebt een groep moeders op school om je heen, vriendinnen, buren, familie, sportmaatjes. En bij elke groep wil je passen en niet buiten de boot vallen. Dit brengt die onzekerheid met zich mee. Je kunt gewoonweg niet iedereen tevreden stellen en her en der zullen er teleurstellingen zijn.

Toen ik terug kwam van mijn verlof wilde ik niet te veel aandacht trekken door het over mijn kinderen te hebben. Gewoon om mezelf van mijn sterkste kant te laten zien. Iedere werkende moeder weet dat je de eerste weken echt doodop bent en je op overlevingsmodus aan het werk bent. Er werd veel naar mijn baby gevraagd, maar ik wuifde het liever weg en ging als een malle door.

Waarom toch?

Uit mijn omgeving hoor ik lovende woorden, mijn hubby is trots op me en tijdens mijn beoordelingsgesprek kreeg ik zowaar tranen in mijn ogen omdat ik zoveel lieve, opbeurende dingen over mezelf hoorde. Hoe kan het toch dat wij vrouwen zo onzeker zijn over ons kunnen? Waarom kan ik het niet aanhoren en denken. “Damn, wat ben ik eigenlijk goed” Als ik een compliment krijg, word ik juist onzeker en probeer het te weerleggen met een “Ja, maar…” Zo stom van me, maar ‘“working on it’.

Check

Ik ben het eens gaan vragen aan mijn collega. Mijn grote steun en toeverlaat op kantoor die dicht bij me staat. Je maakt elkaars ups en downs van dichtbij mee en kent elkaar als geen ander. ‘Vind je mij onzeker?‘ Vroeg ik haar aan het begin van deze week. Ze keek me met een schuin oog aan en zei “Jij?” “nee joh, je staat achter je plannen, voert het uit en gaat als een speer”  “Als je het al bent, dan merk ik er niets van” En dat is dus het gekke van onze vrouwen, wij prenten iets in ons hoofd, maar als je het een dierbare vraagt ziet die het niet eens.

Op de een of andere manier houd ik mezelf klein en blijf ik die kleine stemmetjes in mijn hoofd houden. Ik blijf mezelf voornemen dat het niet zo bijzonder is wat ik doe. Voor mij tien anderen. De krachten van een ander zie ik echter wel en ben daardoor streng voor mezelf. Terwijl ik niet op mijn eigen zwaktes, maar juist op mijn sterktes zou moeten zitten.

Mijn onzekere kerel…

Ik vroeg het ook aan degene die het dichtste bij me staat, mijn man. Hij is mijn sparringpartner en echt een goud haantje. Verbaal sterk, loyaal, eerlijk en enorm getalenteerd. Tuurlijk vind ik hem een ontzettende wijsneus, maar dat komt omdat ik hem al bijna 15 jaar om me heen heb en hem inmiddels kan lezen. Ik heb veel respect voor hem. Hij kan zich ergens in bijten en heeft in no-time een heel project staan, event georganiseerd of een plan en presentatie uitgewerkt. Zijn helicoptervview is om te benijden. Dagelijks kan ik van hem leren.

Een doener geen ouwehoerder

Hij gelooft in zijn eigen kennis en kunde en bewijst zijn expertise elke dag. Hij zei me heel mooi; “ik ben een doener geen ouwehoerder”. “Ik laat liever zien wat ik in mijn mars heb“. Toen ik hem vroeg of hij wel eens onzeker was, antwoorde hij met ‘soms’ En enkel als hij afhankelijk is van anderen, als hij niet alles in controle heeft. Dit vond ik een mooi antwoord. Want dat typeert het verschil tusen mannen en vrouwen. mannen geloven in wat ze kunnen. Wij vrouwen maken het weer zo moeilijk voor onszelf.

Bitch

Door dingen op te pakken en met mijn ‘hands on mentaliteit‘, zet ik mezelf in de kijker. Ik shine liever vanuit de flanken, maar dat is in mijn functie als marketing manager ietwat lastig. Ik ben onlangs naar een ‘Marketing award evening‘ gegaan met mijn mooiste jurk aan. Om te netwerken en kijken wat ik er voor moet doen om daar aankomend jaar ook op het podium te staan. Ik kreeg de vraag of ik ook een van de prijswinnaars was. Gezien mijn jurk had dit gekund. “Dit jaar niet, maar dat is aankomende editie wel mijn bedoeling”, zei ik grappend vol lef”.

Powerbitch

Ik stond hier voor mijn werkgever en schuilde achter het merk en product dat ik op de voorgrond zet. Hier ben ik goed in en voel ik me comfortabel bij. Maar als het op mezelf aan komt kijken, schuil ik het liefst in een klein hoekje. Toch raar eigenlijk. En ook helemaal nergens voor nodig. omgekeerd heb ik ook wel eens een andere indruk gehad van een persoon. Ik vergeet nooit meer dat ik een vrouw in mijn netwerk een echte power-bitch vond.

Keihard, ongevoelig en ging als een bulldozer te werk. Achteraf bleek het een zeer onzekere vrouw te zijn, waar ik achter kwam tijdens een 1 op 1 gesprek. Ze verschuilt zich achter een masker. Dit heeft mijn ogen geopend. Als ik maar nooit als ‘bitch’ gezien wordt bedacht ik me gelijk. Ik vraag het me vaak af hoe anderen mij zien.

Testosteron niveau

We hebben minder testosteron in ons lijf als die kerels. Zou het daar aan liggen? In mijn opvoeding heb ik meegekregen om altijd mijn eigen boontjes te doppen, lef te hebben en elke kans te pakken die je aangereikt krijgt. En zo geschiede. Alle kansen grijp ik aan en ben gelukkig in wat ik doe. Mensen die mij niet heel goed kennen, denken dat ik barst van de zekerheid, omdat ik het gewoon doe.

En toch ligt overal die onzekerheid aan ten grondslag. Ik leg de lat voor mezelf hoog en door die onzekerheid werk ik twee keer zo hard. Het zit in het beestje dat ik het succesvol wil maken. En dat geldt voor mijn gezin, mijn werk, mijn hobby’s, vrijwilligerswerk, sport en mijn sociale leven niet te vergeten.

F*ck die onzekerheid

Het lagere zelfbeeld speelt niet alleen bij mij parten. in vele onderzoeken is gebleken dat vrouwen zich onzeker voelen. Dit zou kunnen door een slecht beeld over je lichaam zoals huffington post heeft onderzocht. Nu ik ouder en wijzer word, weet ik het steeds meer te relativeren. Ik durf in mijn kracht te zitten en ben over het algemeen blij met wie ik ben. Daar heb je uiteindelijk veel meer aan. Door dicht bij mezelf te blijven en me niet te conformeren naar een ander kom ik veel zekerder over. Ook blijf ik kansen pakken en risico’s ga ik dan ook graag aan. Bang om te falen ben ik dan weer niet. Lekker tegenstrijdig he!

Onzekerheid, tsja… is het niet voor iedere vrouw een eeuwige strijd? Zelfvertrouwen en eigenwaarde zijn essentieel voor een gelukkig bestaan. Ik moet blijven zorgen dat ik naar mijn eigen innerlijk kompas blijf luisteren. Ik heb me te vaak laten leiden door de eeuwige bevestiging van de buitenwereld.

Liefs Olivette

Olivette is ook actief op Instagram  Twitter Facebook Youtube We vinden het superleuk als je een berichtje achterlaat.