Ik was zes jaar oud toen mijn moeder besloot dat een bril niets voor mij was. We praten over ruim 45 jaar geleden, een tijd waarin lenzen voor kinderen niet gangbaar waren en dikke brillenglazen, met het beruchte Shepard-effect, het alternatief vormden. Mijn moeder wilde het goed doen en jampot glazen was iets dat ze niet voor me wilde om pesten te voorkomen. Ze bedoelde het zo goed, maar eerlijk: het werd een worsteling. Lenzen indoen was geen feestje, mijn ogen waren gevoelig, het leren indoen een enorme strijd met als gevolg dat er een extreme aversie werd gevormd voor lenzen. We kijken niet graag terug op deze vervelende periode.
Make-up opdoen is zelfs nu een bron van stress en durf het gewoonweg niet meer aan om zelf lenzen te nemen, Er werd te veel strijd geleverd, en ik herinner me vooral dat het mijn moeder tot wanhoop dreef en ik er als klein meisje onzeker van werd. Uiteindelijk werd het toch een bril met een bak frustratie als gevolg. Ik was gewoonweg te jong, de keuze destijds beperkt en de kennis summier. Fast forward naar nu… mijn dochter is 11 en gaat aan de lenzen

Fast Forward
Met mijn nare jeugd ervaring op zak besloot ik dat mijn brildragende dochter voorlopig géén lenzen nodig heeft. Ze draagt haar bril met flair, het staat haar fantastisch en gelukkig zijn brillenglazen inmiddels licht, stijlvol en vele malen gebruiksvriendelijker. En op het gebied van montuurtjes is de keuze reuze en niet beperkt tot de Harry Potter modelletjes. Bovendien wilde ik mijn eigen nare jeugdherinneringen niet herhalen bij mijn eigen dochter
Maar ja, dan heb je een sportieve dochter van elf die als spits hockeyt en dan kun je niet om scherp zicht heen!



Topsport vraagt om zicht als een havik
Onze dochter staat met Hockey vooraan bij elke aanval waar ze fanatiek, snel en gefocust is. Maar heel eerlijk: het viel ons op dat ze ballen begon te missen. Kleine aanwijzingen, momenten waarop ze nét te laat was of mis sloeg. “Ik zie prima!” riep ze overtuigend als we het voorzichtig benoemden. Tot haar vriendin ook lenzen kreeg en ineens ging er toch een deurtje open.
We besloten een afspraak te maken bij Klein Optiek in Apeldoorn. We kenden de winkel van goede verhalen, fijne service én een persoonlijke benadering. Want laten we eerlijk zijn: je kind van (destijds) tien aan de lenzen krijgen is niet vanzelfsprekend. Ook besprak ik met manlief dat hij deze missie op zich zou nemen aangezien ik mijn nare jeugdherinneringen niet wilde oprakelen.

Lenzen en kinderen: waar begin je?
Ze namen bij de opticien alle tijd om te adviseren. Tijdens het eerste bezoek werd alles helder uitgelegd, zonder poespas, precies op kindniveau. Er werd niet gepusht, maar wel duidelijk gemaakt wat er nodig is: discipline, voorzichtigheid en motivatie. Onze dochter was enthousiast, maar ook een beetje gespannen. Begrijpelijk, al werd het engelengeduld van de adviseur wel op de proef gesteld!
De lenzen werden besteld en nog net voor onze vakantie werd er een pas- en oefensessie gepland. Ze kreeg een lesje ‘lenzen indoen’ dat ik zelf als 6- jarig meisje ook wel had willen hebben. Ze leerde hoe ze haar handen moest wassen, de lenzen moest inzetten en verwijderen, en vooral: wat te doen als het niet in één keer lukt. toch ging dit niet helemaal gelijk goed en moesten ze de volgende dag terugkomen. Wat hadden ze een geduld, fantastisch!

De strijd, de successen en de kleine overwinningen
Was het makkelijk? Absoluut niet. De eerste week hebben we samen gezeten. Er vloeiden wat tranen, en ik zag mijn eigen jeugdige frustratie even terug. Maar het verschil? Nu was er begeleiding, goede uitleg én vooral: ze wilde het zelf graag. Dat maakt álles anders.
En inmiddels zijn we een week verder en het is iedere ochtend nog oefenen, oefenen, oefenen maar we houden vol! Straks geen beslagen bril meer tijdens trainingen. Geen afgezakte monturen of verloren zichtlijnen. Ze zal scherp, zien en vol zelfvertrouwen hockey spelen.

Wat wij geleerd hebben
Een goede opticien maakt álle verschil. Klein Optiek in Apeldoorn heeft ons écht geholpen: geduldig, vakkundig en menselijk, dank daarvoor! Ze namen onze dochter serieus, gaven haar het vertrouwen en lieten ons als ouders ook even loslaten, ook toen het na een uur nog niet lukte. Lenzen en kinderen? Het kan. Mits je kind er zelf achter staat en je als ouder betrokken én heel geduldig blijft bij de eerste weken van gewenning. Bij topsport is scherp zicht geen luxe. Het is noodzaak. En soms is een bril dan simpelweg niet praktisch.

Ook overwegen?
Ga zeker naar een contactlenzen specialist met ervaring of vraag bij de oogarts of ze iemand kunnen aanraden! Vraag naar hun kinderlenzenadvies of plan gewoon een vrijblijvende afspraak in. Dat heeft bij ons het verschil gemaakt.
Lenzen en kinderen blijft absoluut een uitdaging en een prijzige aangelegenheid, maar gezondheid en goed zicht staat op 1. En met de juiste begeleiding, realistische verwachtingen en een beetje doorzettingsvermogen wordt het een succesverhaal. Net zoals bij ons meisje. In dit artikel nog enkele extra tips die we gaandeweg hebben geleerd over contactlenzen bij kinderen.

Marjolein ~ Olivette
Volg je ons als op Facebook | Tiktok | Instagram | Pinterest | Youtube. We vinden het superleuk als je een berichtje achterlaat