De taken in huis eerlijk verdelen, gebeurd dat bij jullie thuis?

Delen vinden we super lief

Ken je onderstaande foto’s van Danielle Guenther al? Zij is een getalenteerde fotograaf die families hilarisch vastlegt op de gevoelige plaat. De foto’s zouden zo in mijn huishouden gemaakt kunnen zijn. Na een dag met de kids schiet dit beeld vaak door mijn hoofd. “Wat heb je gedaan, vandaag? vraagt manlief op een thuisblijfdag met liefde. Wat zou ik het tof vinden om gewoon een keertje te kunnen zeggen ‘Nou een keer niks’ .

Het schiet zo vaak door mijn hoofd na een dag ‘kinderen‘ en wil dan vaak ‘de boel de boel laten’. Toch schraap ik m’n energie weer bij elkaar en maak het huis netjes om doodop de keuken in te duiken. Vlekken, gemors, kruimels, ontbijt, lunch, omkleden, spelen en tig keer alles opruimen om vervolgens weer van voor af aan te kunnen beginnen.

De woensdag misére

Iedere woensdag werk ik een halve dag thuis. Zodra de kids op school zitten, of de opvang, klap ik m’n laptop open en kan ik in alle stilte aan de slag. Geen prikkels, enkel stilte en tijd waarin ik meters kan maken. Om 14:00 meld ik me bij zwemles en vanaf dat punt is het tij gekeerd… vermoeide kids, omkleden, zoontje(2) die niet geslapen heeft… bij thuiskomst trekken ze alle kasten open om er op los te spelen. Leuk, maar het zorgt voor heel veel bende… En er moet niets tegenzitten, want die middagen zijn er ook voldoende.

Ik ben Superwoman niet

Als manlief op een woensdagavond thuiskomt, wil ik het liefst dat het netjes is en schoon. Stofzuiger, dweil en doekje over de tafel, zodat alles aan kant is. Maar als ik besluit er op uit te gaan en met vermoeide kids thuis kom, alles overhoop halend, is mijn missie mislukt;
“Een opgeruimd huis is een opgeruimd hoofd” is het motto, maar niet altijd weet ik dat te bewerkstelligen. Ik zie manlief dan thuis rondkijken en denken “wat is hier gebeurd” maar hij houdt wijs zijn mond. Hij weet namelijk wat hij naar zijn oren krijgt en laat het daarbij. Ook heeft hij het zelf ervaren en heeft hij ooit steen en been geklaagd als ik bij een vermoeide man thuiskom.

Het was weer zo’n dag

“Het was weer zo’n dag” is alles wat we inmiddels hoeven te zeggen! En we helpen elkaar begripvol met opruimen of de één begint vast met koken, schenkt de ander een glas wijn in en zonder er woorden aan vuil te maken, is het weer snel opgeruimd. De rolverdeling is wel soort van eerlijk verdeeld in ons huishouden, al loopt het soms wel ietwat scheef dat weer terug te voeren is naar mijn perfectionisme. Een diepe zucht helpt dan zeker!

Taken verdelen

we can do this retunr to sender internationale vrouwendag

Thuis werken we beiden en verdelen de huishoudelijke taken 50/50. Dit vergt overigens tijd, geduld en energie. Manlief heeft geloof ik geen idee hoe hij een bed moet opmaken, of hij kan de kast niet vinden waar het linnengoed in ligt. Hier heb ik vrede mee, zolang hij zijn eigen kleren maar in de kast legt.

Zonder er woorden aan vuil te maken hebben we beiden onze eigen taken. De administratie, auto, klusjes aan het huis, we doen het samen. De verbouwing die er aan gaat komen, begeleid hij overigens. Ik kijk mee naar de inrichting en afwerking. De was pak ik op en de kinderkasten worden gevuld met schone jurkjes & shirts. 1 keer per week komt een schoonmaakster voor 4 uur, de rest pak ik op in de avonduren. Vooral omdat ik niet op de bank kan ploffen als de woonkamer bezaaid is met speelgoed.

Teamwork

We werken beiden evenveel uren buitenshuis. Manlief 40 en ik werk 32 uur, waarbij we beiden nog wel eens in de avonduren bijwerken, presentaties of ideeën uitwerken. Stom natuurlijk, maar als hè doet “what makes you tick” voelt het niet als werken. Koken doen we om en om, wie het meeste zin heeft. En de kindjes op bed leggen, combineren we met de keuken netjes maken, om elkaar vervolgens af te wisselen. Teamwork ‘pur sang’. Het kritieke punt is meer op het ochtend ritueel gericht. Als ik de kids al in de kleren heb, en druk in de weer ben, is het wel fijn als manlief niet lekker chillend in bed ligt.

Mijn man is mijn sparringpartner en ik kan voor alles bij hem terecht. Hij heeft vaker een oplossing aangedragen en is zeer oplossingsgericht. Tsja soms zie ik het overzicht zelf niet en dan is iemand die dichtbij staat de beste adviseur. Stress vermijden we samen, het maakt je immers ook minder aantrekkelijk. Hij verwacht dan ook niet dat ik de huishoudelijke taken allemaal zelf op me neem. We maken samen lijstjes en verdelen onbewust de taken. Wel zo eerlijk, aangezien ik geen projectleider in eigen huis wil zijn. En laten we wel wezen, ook een goede basis voor elk huwelijk

Ondertussen geniet ik enorm van alle foto’s in deze blog. Danielle Guenther is een getalenteerde fotograaf die families hilarisch vastlegt. En ook heel herkenbaar. Wij hadden zo model kunnen staan! Meer van haar weer is terug te zien op haar website, Facebook en Instagram pagina.