Voor de allereerste keer naar school en dat in Coronatijd

Delen vinden we super lief

De scholen zijn weer open! Bij veel gezinnen ging er een zucht van verlichting door de huiskamer bij het horen van deze uitspraak. Of misschien is er zelfs wel een gat in de lucht gesprongen. Een vriendin van mij neemt het zekere voor het onzekere en houdt haar kleuter nog even thuis. Ons meisje is deze week begonnen aan haar aller-aller-aller-eerste week op de school.

Mama vindt het best wel spannend

Al lang voordat ze vier kaarsjes uit mocht blazen zijn we op zoek gegaan naar Dè basisschool. We hebben niet lang hoeven zoeken, het werd het schooltje om de hoek. We zijn er gaan kijken en het leek ons een prima school voor ons meisje. Er is veel aandacht voor sociale ontwikkeling en samenwerken, natuurlijk is er de nodige aandacht voor rekenen en taal en misschien nog wel het allerbelangrijkst er liepen heel veel vrolijke kinderen rond. Ze was er nog niet zo mee bezig maar ik vond het wel een hele grote eerste stap naar de grote mensenwereld.

Voor het eerst naar school in Coronatijd

Sommige scholen kiezen er voor om alle nieuwe kleuters pas na de zomervakantie te laten starten op school. Zolang ik nog niet wist wat er bij onze basisschool zou gebeuren, heb ik het er maar zo min mogelijk over gehad met onze kleuter. Wij waren blij dat ons meisje na de Coronastop meteen mocht beginnen. Het is wel een beetje een rare start van haar schoolcarrière. Mama en papa mogen niet mee naar de klas lopen. Sterker nog, we mogen alleen zwaaien bij het hek. En het knuffelgehalte van de juf wordt teruggebracht naar nul. De andere kindjes zijn ook opgewonden omdat alles nou eenmaal anders is dan normaal.

De voorbereidingen voor de grote school

De rugzak, broodtrommel en naamstickers waren al lang en breed in huis gehaald. Vorige week heeft papa Martijn een super stoere Frozen beker gekocht en bakjes voor de fruitkring. Dat was natuurlijk een groot succes en ze kon dan ook niet wachten om naar school te gaan. De juf was al een keer langsgekomen om buiten op 1,5^e meter afstand kennis te maken. We hebben een keer gespeeld op het nieuwe schoolplein. De dag voordat Amelie naar school ging, heeft ze haar kleertjes op een handdoek naast haar bed klaargelegd. Afgelopen week hebben we langzaam bedtijd iets naar voren gebracht want met al dat thuiswerken zagen wij geen reden om al om zeven uur naast ons bed te staan.

De grote dag

Daar was dan eindelijk haar allereerste schooldag. Vrolijk stapte we het huis uit richting school. De stapjes werden steeds kleiner en het tempo vertraagde flink naarmate we de school naderde. Bij de poort was de twijfel toegeslagen. Ze staarde naar de grond en maakt weinig aanstalte om naar binnen te gaan. Uiteindelijk liep ze schoorvoetend achter de onderwijsassistent aan, die haar naar haar klasje bracht.

Halve klasjes

Daar zat ze dan, voor de eerste keer op haar nieuwe school. Het klasje was gehalveerd en de kindjes hebben extra vaak hun handjes gewassen. Alle kindjes hadden hun eigen kleurtjes meegenomen en kregen een etuitje van de school. Verder werd er gewoon buiten gespeeld, ze hebben een liedje gezongen en de juf heeft een verhaaltje verteld. Oké er werd niet meer geknuffeld en sommige dingen waren net wat anders maar ons meisje wist niet beter. Ze keek haar ogen uit. Al snel maakte ze nieuwe vriendjes en is de rest van de dag lekker met Tess gaan spelen.

Wanneer ga ik weer naar school?

Mama en papa wilden natuurlijk precies weten wat ze allemaal gedaan had en hoe haar eerste schooldag was. Maar zoals dat gaat bij kindjes, was ze al snel uitgepraat. Wel vroeg ze wanneer ze weer naar school mocht en of we dan niet zouden vergeten haar Elsa beker in haar tas te doen. Tess bleek toch Mila te heten. Of toch niet? Nou ja het maakt ook niet uit. De dag was geslaagd. En die halve klasjes zijn misschien helemaal niet verkeerd voor kleuters die moeten wennen aan de “grote school”.

Kleine zus

Haar kleine zus vond het een minder groot succes. Ze schreeuwde de longen uit haar lijf toen mama haar zomaar achterliet bij die “vreemde” mensen van de opvang. Voor de Corona lockdown vond ze het heerlijk om te spelen met de kindjes. Mama en de leidsters waren totaal niet interessant: er moest gespeeld worden! Twee maanden blijkt toch iets te lang voor een kindje dat net 1 is geworden. Het was ook hele slechte timing om net thuis te blijven op het moment dat eenkennigheid insloeg. Ach ja het komt vast weer goed. Maar onze kleuter doet het prima!