Halloween en christelijke Overtuigingen: gaat dit samen?

Delen vinden we super lief

Uitgehakte pompoenen, skeletten in de tuin en spinnenwebben bij de voordeur: Halloween wint steeds meer aan populariteit in Nederland. De winkels liggen vol met griezelige versieringen en kostuums, Netflix biedt talloze Halloween-films, en pretparken zoals Walibi trekken duizenden bezoekers met hun angstaanjagende Fright Nights. Sportclubs organiseren hun eigen versies, zoals “Hockeyween,” en griezelfeestjes worden steeds vaker gevierd. Het leek ons dan ook een geweldig idee om een klassenfeest te organiseren met Halloween als thema, gericht op samenhorigheid en plezier, waarbij de aankleding net dat beetje extra zou geven.

Maar niet iedereen ziet Halloween als een onschuldig kinderfeestje. Enkele ouders reageerden terughoudend en lieten weten dat hun kind vanwege hun christelijke overtuigingen niet zal deelnemen aan het feest. Dit had ik niet zien aankomen waardoor ik begon na te denken over Halloween in relatie tot geloof. Wat maakt dat sommige mensen Halloween liever vermijden? Kan het kwaad om als christen aan Halloween mee te doen? En het wegblijven van een klasgenootje door het thema is uiteraard complet niet de bedoeling. Met dit klassenfeest wilden we juist voor verbinding en saamhorigheid zorgen.

Met dit in ons achterhoofd ging ik op zoek naar de oorsprong van Halloween en waarom het voor sommigen een probleem kan zijn.

De Oorsprong van Halloween: All Hallows’ Eve

Halloween heeft zijn wortels in een mengeling van Keltische en katholieke tradities. De naam “Halloween” is een verbastering van All Hallows’ Eve, de avond voor Allerheiligen, een katholiek feest dat de heiligen herdenkt.

Voor de oude Kelten markeerde eind oktober het feest van Samhain, het einde van de oogst en het begin van hun nieuwe jaar. Tijdens Samhain geloofden de Kelten dat de grens tussen de levende wereld en het dodenrijk het dunst was, waardoor de geesten van overledenen en ook boze geesten, tijdelijk toegang konden krijgen tot de wereld van de levenden. Om zichzelf te beschermen tegen deze kwade geesten, droegen de Kelten afschrikwekkende kostuums, een gewoonte die waarschijnlijk de basis is van het hedendaagse verkleden tijdens Halloween.

Christelijk bezwaar tegen Halloween

Veel christenen ervaren een ongemak bij het vieren van een feest dat gebaseerd is op heidense gebruiken. Halloween roept beelden op van duisternis, dood en soms occulte elementen die haaks staan op hun geloof in het licht, leven en het goede. De nadruk op geesten, heksen en demonen kan moeilijk te verenigen zijn met christelijke waarden, vooral wanneer Halloween gekoppeld wordt aan elementen van hekserij of rituelen die als satanisch worden gezien.

Zo liepen we recent door een feestwinkel en de satanistische, bloederige monniken en priesters vielen me op. Hoewel dit voor velen misschien een onschuldige verbeelding is, kan het voor mensen met een christelijke achtergrond ongemakkelijk of zelfs aanstootgevend zijn.

Is Halloween onschuldiger dan we denken?

Toch denk ik dat het hoed is om Halloween in een modern perspectief te plaatsen. Tegenwoordig is Halloween vooral een commercieel en cultureel feest geworden, met de nadruk op verkleden, snoep, gekkigheid en een beetje griezelplezier, zonder dat de meeste mensen stilstaan bij de diepere spirituele of religieuze wortels. Zelf zijn we ook dol op gekkigheid met een oogballen slinger, bloederige sticker handen en een entree bij ons huis waar je U tegen zegt. De vraag is echter of we Halloween kunnen vieren op een onschuldige en speelse manier, zonder de achterliggende symboliek te omarmen?

Veel christelijke gezinnen kiezen ervoor om Halloween te vermijden om te voorkomen dat ze deelnemen aan iets dat haaks staat op hun overtuigingen. Anderen zien het als een gelegenheid om deel te nemen aan de cultuur en hun kinderen plezier te laten maken, zolang de nadruk ligt op verkleden en plezier, zonder dat er dieper ingegaan wordt op de symboliek van de dood en het occulte.

Andere ‘Heidense’ Tradities: Kerstballen en Sinterklaas

Interessant genoeg vieren veel christenen zonder problemen andere feesten met heidense wortels. Kerstmis bijvoorbeeld. De Germanen versierden bomen om natuurgeesten te eren, en kerstballen werden gebruikt om boze geesten af te weren. Ondanks deze herkomst associëren de meeste christenen kerstversiering niet met iets onchristelijks, en kerstbomen zijn in veel huizen een vaste traditie. Ook Sinterklaas kent zijn controverses, maar wordt vaak gevierd als een feest van gezelligheid en geven, zonder al te veel aandacht voor de vraagstukken die erbij komen kijken.

Halloween in de klas: verbinding boven het thema

Het organiseren van een Halloween-feestje voor de klas leek mij een geweldige manier om kinderen samen te brengen en plezier te laten maken. Maar het is ook belangrijk om te erkennen dat niet iedereen zich even prettig voelt bij het thema. De reactie van sommige ouders zette me aan het denken over hoe we als samenleving omgaan met verschillen in overtuigingen. Hoe kunnen we feesten zo invullen dat iedereen zich welkom voelt, zonder dat het oorspronkelijke doel – samenhorigheid en plezier – uit het oog verloren gaat?

In ons geval hebben we ervoor gekozen om Halloween licht door te voeren. De kinderen mogen zich verkleden, maar de nadruk ligt op een leuke activiteit zoals glow-in-the-dark spelletjes, suikerspinnen, popcorn waarbij de focus op plezier ligt. Het is belangrijk dat niemand zich buitengesloten voelt, en het is spijtig als een kind niet kan komen door het thema. Maar ik ben me nu ook bewust van het feit dat Halloween voor sommige gezinnen een lastige kwestie kan zijn. Het is goed om open te staan voor verschillende perspectieven en te streven naar een balans waarin iedereen zich prettig voelt, dat is mijn doel. Het thema blijft maar we houden het bij griezelen zonder iemand voor het hoofd te stoten, iedereen is uiteraard welkom!

Conclusie

Halloween kan voor sommige christenen een uitdaging zijn, vooral vanwege de symboliek die ermee geassocieerd wordt. Het is belangrijk om elkaars overtuigingen te respecteren en te zoeken naar manieren om verbinding en saamhorigheid te bevorderen, ongeacht het thema van een feest. Door open te communiceren en te streven naar inclusieve vieringen kunnen we zorgen dat iedereen zich welkom voelt en dat het doel van het feest – samen plezier maken – centraal blijft staan, of het nu om halloween, kerst, het suikerfeest of Pinksteren gaat.