Alleen op vakantie. Afgelopen jaar ben ik een midweek in mijn eentje vertrokken naar Turkije en ook mijn man is 5 dagen naar de Spaanse eilanden gegaan. De één keek er raar van op, de ander juigde het toe. Een aantal jaren geleden werd er eerst gevraagd of het wel goed thuis ging, tegenwoordig is het een trend.

Eigenlijk kijkt niemand er meer van op. Gewoon even alleen zijn, even weg van de hectiek, drukte en sleur van het leven. Pas op de plaats, weg van je werk, gezin, echtgeno(o)t(e) en vrienden. Het leven is al zo’n rollercoaster. Soms is het heel goed om even pas op de plaats te nemen.

Trend

Voorheen was het alleen op vakantie gaan, weggelegd voor vrijgezellen die heel sneu in hun eentje op pad gingen. Tegenwoordig hoor ik het vaker. Het is niet meer zo raar om in je eentje op pad te gaan. Het wordt zelfs  een standaard gegeven bij ons. Het ene jaar mijn man, het andere jaar is het de beurt aan mij. Afhankelijk van het familiebudget en de vrije dagen natuurlijk.

Tig jaar geleden had ik er moeite mee om het bij mijn man aan te kaarten dat ik een paar dagen alleen wilde zijn. Hij vroeg gelijk of alles wel ok was. En dat is juist het geval. Alles is meer dan ok, mijn hoofd heeft alleen even rust nodig om het ok te houden. Omdat het mama-gezin en werk-leven soms zo druk en gevuld is en je aan zoveel verwachtingen moet voldoen, is het fijn om even eens op jezelf aangewezen te zijn. En nu zie ik het steeds vaker om me heen. Groot gelijk geef ik ze!

Take-over

Thuis wacht er een gezin op me, die het me dan meer dan gunt. En tijdens mijn afwezigheid neemt mijn man de dagelijkse routine met verve over. Hij staat iets vroeger op, vult de broodtrommels, zorgt ervoor dat de drie belhamels fris en fruitig naar school/crèche gaan en herhaalt het hele riedeltje in de avond ook weer na een dagje werken. Het huishouden laten we dan gewoon even de boel. Zolang het thuis maar ‘zen‘ blijft en er niets fout gaat. Met een goede voorbereiding en planning is een week eenvoudig te overzien. Dit gunnen we elkaar.  E nach, anders loopt er maar gewoon wat in de soep. Het gezin en huishouding runnen, doen we overigens altijd samen. Het is niet zo dat hij plots een interim functie als papa heeft.

Egoïsme

De één noemt het egoïstisch de ander noemt het verstandig. Bij ons thuis noemen we het “elkaar me-time gunnen”. Ik zit momenteel mijn man achter de broek aan om er een aantal dagen op uit te gaan. Ik merk dat hij het lastig vind om te ontsnappen aan het drukke, georganiseerde, maar ook geconditioneerde leventje dat we thuis lijden. “Maar we komen net terug van vakantie” was zijn argument om niet weg te gaan. “Precies schat”, met ons gezin, een ritme dat door blijft denderen en waarbij alles in het teken staat van brandjes blussen, drie kinderen tevreden houden, eten wat hen blieft.

• Ongestoord kunnen lezen

Ik zie dat hij er aan toe is, hij heeft het nodig om een boek ongestoord uit te kunnen lezen, eten waar hij zin in heeft, in slaap vallen op een strandstoeltje en om zich vooral te vervelen! In je eentje heb je tijd om tot jezelf te komen en even te doen waar je zin in hebt zonder rekening te houden met anderen.  Zo kom je ook tot andere inzichten. Want vaak bespreken we dingen samen en wordt het een poldermodel. Als je alleen reist, hoef je nergens rekening mee te houden. Ook wel eens fijn.

Lees ook: Vakantie voor mama, toedeledokie en oja.. ik ga alleen.

Eenzaam

En eenzaam is het tegenwoordig echt niet meer. Via social media heb je makkelijk contact met het thuisfront. We facetimen rond bedtijd en over en weer sturen we foto’s. Manlief stuurt me tig overzichten van de afstanden die hij heeft gerend en thuis is hij weer scherp, adrem en zit weer vol ideeën, plannen, humor en uitdagingen. nadat ik hem triljoen keer hem weten te overtuigen dat het ok is dat hij er op uit gaat, is hij eindelijk gaan rondkijken en heeft hij een reisbureau in de arm genomen.

Waar naartoe

Manlief heb ik overtuigd en nu kijken we naar de opties op de wereldkaart. Het aantal eenpersoonshuishoudens groeit waarbij het aanbod ook sterk toeneemt. Veel boekingssites zijn echt op de individuele reiziger ingespeeld. Er is een legio aan mogelijkheden. Hij wil liever niet te ver vliegen om echt van de week te profiteren.

• Geen goden verzoeken

Uiteraard stuur ik hem niet op een singles reis. Maar waar dan wel naartoe? Ik ga de goden niet verzoeken om het o.k te vinden dat hij naar ‘Sunny Beach’ gaat of een ander veel te ‘sexy’oord, waar het barst van de beauty’s. Dan ga ik gewoon mee! Ik vertrouw mijn man 100%, alleen de vrouwen niet. Die moet ik dan echt van hem afslaan.

Mijn hunk gaat naar de Canarische eilanden. Ideaal sport weer, zon garantie, een te gek hotel,  met een fantastisch uitzicht en veel sportactiviteiten. Stiekem ben ik jaloers, maar ik ga er voor zorgen dat het thuis allemaal op rolletjes loopt! Dus als je me versuft rond ziet lopen, weet je waar het aan ligt …

Lees ook: Welk type moeder ben jij? Ik herken me wel in enkele stereotypen en deze zijn bloed irritant…

Zou het iets voor jou zijn om alleen op pad te gaan? Of zou je je gezin veel te veel missen? Of misschien vind je eega het wel helemaal niet ok? Ik ben benieuwd!

Liefs Olivette