Halloween: you love it or you hate it

Delen vinden we super lief

Er zijn maar weinig feesten die verdeeldheid oproepen zoals bij Halloween. Je houdt ervan óf je moet er niets van hebben. Dat ontdekte ik vorig jaar tijdens het klassenfeest van mijn jongste zoon dat ingestoken was als een verbindend, tof klassenfeest. Terwijl de één vol enthousiasme zijn gezicht zwart-wit schminkte en met lichtgevende pompoenen kwam aanzetten, fronste een ander bezorgd de wenkbrauwen. “Is dat niet iets duisters?” werd er voorzichtig gefluisterd.

Tijdens het klassenfeest vorig jaar merkte ik dat Halloween dan ook niet voor iedereen vanzelfsprekend is, of iets waar ze naar uitkijken. Voor sommige gezinnen speelt bijvoorbeeld hun geloof een rol, en dat respecteer ik volledig. Het zette me wel aan het denken en een inspirerend gesprek had ik onlangs met een vriendin: Want wie bepaalt eigenlijk wat wel of niet “mag”? Is dat je geloof, de gemeenschap waar je deel van uitmaakt, of leg je die grenzen zelf op?

Ik ben zelf opgegroeid met het idee dat geloof je mag inspireren, niet beperken. Dat het er is om richting te geven, niet om muren te bouwen. Voor mij betekent dat dat ik mijn kinderen meegeef om zelf te voelen wat goed is, met respect voor wat anderen geloven, maar zonder angst om te vieren wat bij ons past. Halloween is voor ons geen donker feest, maar een vrolijke uitlaatklep vol fantasie, humor en verbinding. Eigenlijk een heerlijk verkleedfeest, waar griezelpret, creativiteit en een vleugje spanning hand in hand gaan. Heerlijk die themafeesten, waar zoonlief over grapte: “Temu of Thema, mama”

Thuis pakken we het dan ook groots aan, nouja toegegeven, manlief. De pompoenen staan trots op de vensterbank, spinnenwebben hangen artistiek over de voordeur en ons skelet aan het raam heeft inmiddels een naam gekregen. De buurt doet gezellig mee en passerende scholieren steken regelmatig hun duim omhoog. Het is dat kleine beetje magie dat oktober zo leuk maakt. Waar ik overigens zelf wel wegblijf bij de extreme terror clowns en zombies, “ieder zijn ding”, toch?

De charme van verkleden en verbeelden

Halloween is gelukkig niet meer alleen maar eng. De nieuwe generatie “griezels” zijn eerder aandoenlijk, grappig of zelfs een tikkeltje lief. Kijk maar naar deze typetjes, stuk voor stuk kindvriendelijke karakters met een knipoog naar bekende films of Netflix-helden, zagen we ook bij het Hockeyween feest in Apeldoorn.

Mini-Frankie (Frankenstein’s neefje)

Net als zijn beroemde oom uit de oude horrorfilms is Mini-Frankie een beetje onhandig, maar met een hart van goud. Een ideale verkleedoptie voor kinderen die niet bang zijn om te lachen om zichzelf. Denk aan groene schmink, een oud jasje en wat nep-boutjes aan de zijkant van je hoofd, klaar voor het griezelfeest.

Spookje Suus

Ze doet denken aan Casper the Friendly Ghost of het vrolijke spookje uit Coco (Disney+). Geen spoken die ‘boe’ roepen, maar eentje die je liever een high five geeft. Een wit laken, een glimlach en klaar is je spookachtige, maar o zo schattige outfit.

Vladje de Vampier

Een kleine verwijzing naar de klassieke vampieren uit Hotel Transylvania of de mysterieuze types uit Wednesday op Netflix. In plaats van bloed drinkt hij rode limonade en hij gaat pas slapen als zijn bedtijd dat toelaat.

Wiedewalla de Warme Heks

Ze lijkt een beetje op de lieve heks uit Hocus Pocus – met een vleugje chaotische charme. Haar toverdrankjes bestaan uit chocolademelk met marshmallows, en haar bezem gebruikt ze om naar school te vliegen.

Quinn de Quirky Clown

Een knipoog naar Harley Quinn uit Suicide Squad, maar dan de vrolijke, kindvriendelijke versie. Met haar bonte haren, vrolijke lach en kleurrijke outfit is ze eerder een feestnummer dan een verschrikking.

De magie van samen vieren

Halloween draait voor ons om samen spelen, lachen en een beetje spanning. Niet om angst aan te jagen, maar om verbeelding tot leven te brengen. En dat zie je ook terug op plekken waar kinderen elkaar ontmoeten buiten school, zoals bij het jaarlijkse Halloweenfeest van AMHC.

Daar komen elk jaar zo’n driehonderd kinderen op de been. Bij Hockeyween waren er 9 teams met kinderen op debeen en bij Frightnight maar liefst 12 teams, waarbij er ook nog zo’n 60 vrijwilligers aanhaakten om er een groot succes om te maken. Jongens en meisjes die samen winkelen voor de mooiste outfit, elkaar helpen met schmink en vol trots hun kostuum showen. Van kleine vampiers tot mini-heksen en vrolijke spoken: het is een middag vol plezier, creativiteit en verbondenheid.

Het gaat niet om wie het engst is, maar om samen lachen, verkleden en nieuwe herinneringen maken.

De andere kant van het verhaal

Natuurlijk, er is ook een donkere kant. Walibi liet recent nog zien hoe ver “schrikplezier” kan gaan, met angstaanjagende acts en een flinke dosis adrenaline. En hoewel dat zijn publiek trekt, laat het zien dat Halloween in veel vormen bestaat. Van huiver tot humor, van familiefeest tot spookhuis — het blijft een vorm van kunst en expressie, een themafeest waar fantasie en creativiteit de boventoon voeren.

Een feest van verbinding

Halloween is dus wat je er zelf van maakt. Of je nu kiest voor pompoenen snijden, trick-or-treats, of een verkleedfeest bij de hockeyclub. Het draait om samen iets beleven. En juist dát maakt het educatief sterk waarbij kinderen leren zich inleven, durven op te treden en hun creativiteit te tonen. In een wereld waarin veel draait om presteren, is dat speelse, verbindende aspect misschien wel het mooiste van allemaal.

Of je nu tot het kamp “you love it” behoort of eerder “you hate it”, Halloween heeft iets magisch. En zolang het draait om plezier, lichtjes en een flinke dosis fantasie, laten wij het spookfeest met plezier binnen in ons huis.