Balen! Hier loop ik tegenaan als werkende, ambitieuze mama

Het fulltime moederschap is niet voor mij weggelegd! Balen, maar die conclusie had ik al snel gemaakt toen ik een jaar thuis zat met twee kleine kinderen. Ik zou het allemaal wel ‘even’ doen en weten te bolwerken. Toen ik thuis zat te balen, wist ik dat ik weer aan het werk wilde. Al snel was ik weer fulltime aan de slag, ik volgde mijn hart…

Nu zijn we 5 jaar verder en loop ik stiekem tegen een aantal dingen aan als werkende mama. Dat neemt niet weg dat ik absoluut achter mijn keuzes sta. Maar laten we het maar zo zeggen; elke situatie heeft zijn voor en zijn nadelen. Soms zie ik het echt even niet zitten. Dit zijn mijn baalmomenten….

Speelafspraken

Olivier wordt gevraagd voor een speel afspraak en door de opvang & BSO is dit lastig te managen. Mijn vrije woensdagmiddag wordt hier voor ingezet. Mijn andere kinderen neem ik dan onder de arm mee. En nu is ook Yvette onafscheidelijk met haar best friend Zoë. Het is passen en meten, plannen, taxi-en, balen en veel geregel. Ook sportclubjes worden nog even uitgesteld, het lukt gewoonweg nog even niet in de planning. Mijn mama hart doet dan pijn. Ik gun ze zoveel speelafspraken als mogelijk, binnen de kaders dat deze mama als taxichauffeur kan fungeren… En dan heb ik het nog niet over de dokter afspraken, consultatiebureau, kapper, schoonheidsspecialiste en schoolafspraken. Die worden altijd op de woensdagmiddag gepropt. Balen, maar het is niet anders.

Schoolvakanties

Schoolvakanties komen nooit uit en brengt veel geregel met zich mee. Met mijn 24 vakantiedagen kom ik niet ver. Dit betekend automatisch dat hier veel vrije dagen aan verloren gaan. Dit is balen, vooral omdat ik niet bij een werkgever zit die flexibel is qua thuiswerken. Ik voel me dan schuldig als werknemer, partner en als moeder. Gelukkig ben ik creatief in oplossingen en ben ik een sterk, georganiseerd team met mijn man. Zonder zij support zou ik het gewoonweg niet weten hoe ik alles zou moeten bolwerken.

Openingstijden creche

De crèche is geopend van (8:00-18:00) Laat ik zeggen dat dat een uitdaging is. Ik werk in Bilthoven en wil graag half negen achter mijn bureau zitten. Mission impossible met files, onmogelijke ochtenden, of kinderen die de bokkenpruik ophebben. Gelukkig zijn de leidsters mijn steun en toeverlaat en zijn ze in goede handen als ze (op tijd) gedropt zijn.

Gerelateerde blog: Surrogaat ouders opgelet! We zetten jullie in het zonnetje en wel hierom….

Het is dus niet altijd even makkelijk om die tijden te halen, maar mijn collega’s weten wat ze aan mij hebben, en zijn meer op “output” gedreven dan op “werktijden”. Met 1 schoolgaand kind is het echt een soort van marathon in de ochtend. Toch voel ik me wel schuldig en een soort van spuit elf als ik hoor dat mijn collega er al om acht uur zat. 

Piccobello de dag door

Mijn collega’s lachen me s’ochtends uit als ik met een vlek op mijn rok of shirt binnen wandel “Je komt er nu niet lang meer mee weg hoor” grapt mijn collega. In de ochtenden staat alles in het teken van de kinderen en die wil ik zo fris en fruitig mogelijk op pad sturen. Hierbij vergeet ik mijzelf soms aan een grondige check-up te onderwerpen. Het ochtendritueel is vaak een crime. Het komt maar al te vaak voor dat ik zonder ontbijt in mijn auto stap. Ik neem nu standaard een koffiemok mee om toch de dag te beginnen met de hoognodige dosis cafeïne.

Het blijft balen en een race tegen de klok in de ochtend die niet altijd even vlekkeloos verloopt. Mijn doel is om te vertrekken om acht uur, of voor de deur van de crèche om 8 uur te staan. Maarja dat lukt niet altijd door die volle luier, glas merk die omvalt, of een kind dat niet wil eten of de jas aan wil doen. Mijn collega is de baby-fase al voorbij met haar kids van 8 & 11 en ziet er elke dag weer piccobello uit. Ooit komt er weer een dag dat ik vlekkeloos door de dag kom. Ik doe mijn uiterste best!

Vooroordelen 

De vooroordelen van de maatschappij zijn niet mis. Ik schreef het al een keer van me af in de blog: Werkende moeders zijn slechte moeders, de maatschappij windt er geen doekjes om Ik werd een slechte moeder genoemd. Enkel omdat ik werkte en daar werd ik woest van en blijf ik ook van balen. Mijn man krijgt vervolgens de term papa-dag en “oppassen” veel om zijn oren geslingerd. Hoezo? Ik heb toch ook geen mama-dag als ik een dag samen met de kinderen ben? Mijn man ziet mijn carrière gelijk aan zijn eigen loopbaan en daar ben ik hem dankbaar voor. Dit is namelijk niet vanzelfsprekend als je naar het salaris verschil kijkt.

Laten we elkaar respecteren voor de keuzes die we maken. Ik respecteer fulltime moeders net zo veel, want oh boy zij staan voor uitdagingen. En werkende moeders hebben het ook echt niet makkelijk.

Pijnlijk

Door opmerkingen die het verschil tussen man & vrouw pijnlijk blootleggen, word ik op mijn ziel getrapt. Natuurlijk komt dat voort uit een stukje onzekerheid, want ook ik voel me soms schuldig dat ik er niet altijd ben. Dat had ik onlangs weer met het kerstdiner. Ik kon mijn eigen jochie niet brengen en in zijn mooiste outfit hijsen. Met tranen in mijn ogen haalde ik hem die avond op. Hij zat daar trots te wezen in zijn kerstoutfit, naast zijn grote vriend. Het schuldgevoel kwam boven en smelt ook als hij mij komt toegerend en me een dikke knuffel geef. “Mam je balletjes vonden ze allemaal helemaal lekker en de prikkertje tof”. Dit maakte alles weer helemaal goed.

Balen van crisismomenten

Help een studie-dag! De kinderen zijn eerder vrij door carnaval, of hebben een kerstdiner. Het is een geplan en ge-ren. Vaak zit ik met mijn handen in het haar omdat ik de planning niet gebolwerkt krijg. Ook komt het voor dat de leerkracht ziek is, of dat ze gaan staken. Hier kan ik enorm van balen. Met een diepe zucht sla ik dan mijn agenda open en kijken we wie er deze keer ingezet kan worden.

Schooltaken

De lijst met taken voor het jaar op school is weer rondgestuurd. “Wie helpt er bij de sinterklaas knutsel middag, kerst versieringen, voorleesochtend of schoonmaakmiddag? Helaas kan ik nooit en mis ik daardoor als ouder de affiniteit met andere moeders. Hier baal ik van, maar heb besloten dat ik na de verjaardag van Olivier gewoon een borrel organiseer voor de moeders uit zijn klas. Probleem getackeld. Ook zijn onze kinderen wel eens ziek. We zijn gelukkig nog maar twee keer gebeld op ons werk en werd met flexibiliteit getackeld. De kans wordt nu steeds groter met drie kinderen dat we vaker op moeten komen draven. We zullen zien!

Feestje en partijen

De vrijdagmiddagborrel laat ik aan me voorbij gaan. Het grootse belang is om de kinderen een goede maaltijd voor te schotelen, ze schoon en gewassen naar bed te brengen en voor te lezen. Het bed ritueel wil ik voor geen goud missen. Als ik thuis ben, ben ik 100% mama. Dan ben ik maar niet op de hoogte van de laatste afdeling roddels. En weet ik maar niet wie met wie flirt, of te diep in het glaasje heeft gekeken. Ik baal er wel van dat ik vervolgens niet met de verhalen mee kan ouwehoeren, dat absoluut. Je bent dan het 5^e wiel aan de wagen bij het gesprek. Dat doet dan wel even pijn, maar niets gaat er boven een gezellig gesprek voor het slapen gaan.. “Mam zullen we nog even kletsen”? Ik doe niets liever…

Mama kan alles

De “onafhankelijke mama die alles kan modus” is onmogelijk om continue in stand te houden. Ik doe mijn best en probeer met alles in mijn energie te zitten. Hierbij is het cruciaal om thuis de rust, harmonie en vrede te bewaken. Dit is voor mij een gezonde basis en kan dan alle baalmomenten aan! Het is vaak tot tien tellen, minder balen en ook wil ik even geen werkende moeder ben. Stiekem heb ik het onderschat. Maar ik houd mijn hogere doel in ogen.

Gerelateerde blog: Vrede in huis bewaren op deze simpele manier; Harmonie in huis

Gelukkig

Als werkende moeder ben ik gelukkig, zonder mijzelf voorbij te rennen. Ik gebruik mijn talenten en blijf mijzelf ontwikkelen. Ooit vertelde iemand mij dat je kinderen te leen hebt, om ze op latere leeftijd uit te laten vliegen. Dit vond ik heel mooi omschreven. Daarom probeer ik ze het goede van het leven mee te geven en dat ze zelf verantwoordelijk zijn voor hun geluk. Een goed voorbeeld doet hierin goed volgen. En ondertussen worden ze met heel veel liefde, knuffels en leuke momenten groot gebracht.

Loop jij ook wel eens ergens tegenaan als werkende moeder? En baal je ook wel eens van bepaalde dingen? Ik ben benieuwd

Liefs Olivette

Olivette is ook actief op Twitter Facebook Youtube Instagram We vinden het superleuk als je een berichtje achterlaat