‘Bedtijd!’ Olivia ga je alvast je pyama aan trekken dan kom ik zo naar boven’. Volgens mij is dat de minst populaire zin in huize Church. Er is zoveel te doen en te beleven als je 6 en een half bent, dat naar bed gaan niet hoog op het prioriteitenlijstje staat. Toch is genoeg slaap op deze leeftijd super belangrijk en zijn we dus best strak in bedtijden.
De dag samen afsluiten is super belangrijk
Wij vinden het afsluiten van de dag echt belangrijk, en hebben al sinds de babytijd hetzelfde bed en badritueel. Pyama aan, boekje lezen, liedjes zingen, plassen, tanden poetsen en dan naar bed. Het werkt echt wel een vast ritueel, als ze eenmaal in bed ligt dan valt ze ook eigenlijk meteen in slaap. Vooral het voorlezen is echt belangrijk. Olivia heeft een groot taalgevoel, is tweetalig en dus lees ik Nederlandse boekjes voor en papa Engels. Sinds een tijdje kan Olivia zelf lezen en wisselen we dus af wie voorleest. Super leuk zo’n nieuwe fase en wat ben ik onder de indruk van hoe het leerproces van een kind verloopt.
De trukendoos gaat open
Sommige dagen vind ik het bedritueel heerlijk, lekker knuffelen en de dag doornemen. Maar sommige dagen ook niet. Ik weet dat het een sociaal wenselijk antwoord is dat het mijn favoriete moment van de dag is, maar er zijn ook echt dagen waarop ik niet kan wachten tot ze slaapt, omdat ik moe ben van een lange dag werken en gewoon op de bank wil ploffen. Als dan ook nog de smoesjesparade begint dan borrelt bij mij de lichte irritatie toch wel een beetje op.
Olivia is heel slim, de smoesjes zijn vaak zo dat mijn moederhart het niet aankan om het te negeren. Een kleine greep uit de trukendoos, die meestal opengetrokken wordt als ik juist de deur dicht wil trekken: ‘mama, ik mis Oma zo’(zeker in Corona tijd een echte tranentrekker). ‘Mama, I don’t want to cry but my life makes me’ (Ik zweer het, in het Engels klinkt het nog dramatischer dan in het Nederlands en dat WEETze gewoon). ‘Mama, bestaat God eigenlijk echt?’ (geen woorden voor).
De regels bij Oma zijn soms net even anders
Met mijn moeder heb ik al heel snel afgesproken dat als Olivia bij haar thuis is, haar regels gelden, en dat mogen soms best andere regels zijn dan bij ons. Maar als er dingen zijn die we echt belangrijk vinden om consistent te houden dan doet ze dat, met liefde. Een van die dingen is het bedritueel, juist omdat het zo goed werk om de dag af te bouwen. En dus worden er boekjes meegezeuld en creëren ze samen mooie momenten. Over het tijdstip zullen we het maar niet hebben, bedtijd bij Oma is veeeeeel later dan bij papa en mama, want er is zoveel te doen samen, dat past bijna niet in een dag. 😉
Wegdromen bij prinsessen, halfgoden en clownvisjes
Papa en ik zijn beide lezers, en de boekencollectie van Miss O is impressive te noemen. Toch zijn er altijd favorieten. Vaak lezen we 2 korte verhaaltjes en soms een wat langere. We hebben nu een prachtig boek met de originele Disney verhalen gekregen. Geweldig om samen weg te dromen bij de prinsessen, dalmatiërs en Nemo. Al merk ik dat is de wat oudere verhalen soms een klein beetje ‘aanpas’. Cruella DeVil die puppy’s dood wil maken om er een bontjas van te maken bevordert de nachtrust van mijn gevoelige dochter niet echt. Maar dromen over helden en heldinnen in mooie jurken, grappige halfgoden en dappere clown vissen natuurlijk wel. Het brengt mij ook terug naar mijn eigen jeugd, waarin ik verzot was op alles van Disney.
Mijn droom is om Olivia mee te nemen naar Disney Land of Disney World. Stiekem hoopte ik dat dat misschien voor haar 7e verjaardag zou kunnen, maar nu Corona nog in zijn volle omvang de wereld over gaat is dat waarschijnlijk niet haalbaar, de ontmoeting met onze favoriete Disney helden en schurken moet nog even wachten. Maar wat in het vat zit verzuurt niet, en tot die tijd dromen wij nog even lekker weg bij de mooie films en boeken met Moana, Nemo, Sneeuwwitje en Dalmatiërs.
Liefs Olivette
Olivette is ook actief op Twitter Facebook Youtube Instagram We vinden het superleuk als je een berichtje achterlaat