Welke lievelingsknuffel heeft jouw kindje en heb je ook een reserve?

Delen vinden we super lief

Op 2 jarige leeftijd kreeg ik van mijn vader een Tommy van de bekende kat en muis Tom & Jerry uit Zweden. Sindsdien was ik verkocht en sleurde ik mijn lievelingsknuffel Tommy overal mee naar toe. Op mijn 16e had ik een Youth exchange naar Canada. Het gastgezin waar ik verbleef, zag direct dat het wel goed zat, aangezien ik nog een knuffel mee had. En zo gingen Tommy en ik jarenlang avonturen beleven… Als die knuffel toch eens kon praten..

Trouwe vriend

Tot mijn 23e lag Tommy trouw bij mij in bed, tot mijn relatie serieuze vormen aan begon te nemen. Tommy werd zelf een keer uit bed gegooid door mijn partner. “NOT DONE”, natuurlijk! Het leverde bijna een ruzie op… hi hi. Oké Tommy ging van het bed naar het dressoir en uiteindelijk van het dressoir in de lade van het dressoir, … dag Tommy…. dag lievelingsknuffel..

Partner in crime voor in de lade

Jarenlang was ik op zoek naar een vriendje voor Tommy voor in de lade, een Jerry. Deze zoektocht bleef lastig dan gedacht. Totdat ik oog in oog kwam met Jerry tijdens een karaoke lied op mijn vrijgezellenfeest! Ik gilde het uit!! “Jaaaah daar ben je!!” Een hilarisch moment voor vooral mijn zussen, want zij weten immers wat dit voor mij betekende. Het koppel is compleet. Mijn lievelingsknuffel heeft een partner in crime in de lade… Mijn gehuwde leven kon beginnen…

Liefde op het eerste gezicht

Toen onze eerste zoon geboren werd, leek het me echt leuk als ook hij een favoriete knuffel kreeg. Zo rond de 7e/8e maand bood ik een keer een doekje aan met zo’n bol kabouterhoofd. Stef was verknocht. Ik kreeg hem van een lieve vriendin van mij, maar ze wist helaas niet meer waar dit doekje vandaan kwam. Jammer, want Stef werd helemaal verliefd op zijn doekie. Op zoek naar een tweede, die natuurlijk nergens te vinden was! Zuinig op zijn dan maar…

Onmogelijke zoektocht, of is dit toeval?

* Koninginnedag 2014 in Naarden

Waren we jaren op zoek geweest naar een Jerry of nieuwe Tommy. Zie ik daar een Tommy 2.0… voor slechts 0,50 cent! Dat zal even leuk zijn als mijn zoontje Stef ook ineens omslaat en ook met een Tommy zal gaan rondlopen. Helaas, hij keek er niet naar om, maar mijn hart maakte een sprongetje, dat wordt gezellig in de lade…

* Koninginnedag 2015 in Amsterdam

We liepen rond met mijn zus, zwager en neefje Olivier. Wachtend op de rest bij een kleedje van een kindje. Mijn blik ging onbewust naar beneden en tot mijn meest grote verbazing lag daar een tweede, schoon, heel compleet nieuw DOEKIE!!!!!!

Ik gilde het weer uit van plezier: “SCHAT!!!!!” …“Ik heb een DOEKIE gevonden!!!!” We lagen allemaal dubbel van het lachen, hoe is het mogelijk in deze massale drukte een tweede soort van Doekie…

Stef was echter ‘not amused,’ want zijn Doekie had geen bol hoofd meer en hing al met draadjes aan elkaar….. en de geur… tja hoe konden we dat nou eens nabootsen…

Creatief met lievelingsknuffel

Het bolle hoofd heb ik uit elkaar gehaald en geprobeerd zo goed mogelijk na te bootsen al eerste Doekie, nee het was hem niet! Zijn eerste doekie bleef favoriet, al kreeg deze wel een broertje erbij. De tweede doekie hoorde er wel een beetje bij…stiekem had Stef hem toch in zijn hartje gesloten.

Doekie 2.0 is geboren!

Tijdens de zwangerschap van Joris kreeg ik als kraamcadeau een kraammand met allemaal cadeautjes van de kinderen uit mijn klas. In deze mand zat een blauwe variant van Stef zijn Doekie, oooh wat leuk!! (zie foto)
Vanaf Joris zijn geboorte lag deze blauwe Doekie bij hem in de wieg. Al snel werd ook dit zijn lievelingsknuffell… Snel op zoek naar een tweede…via de knuffelsite vond ik er nog 2, die ik gelijk heb aangeschaft…

Maar lieve Joris ging met alle drie de doekies rondlopen, “oh nee”, niks kwijt raken dan maar… Dat is ons tot nu toe helaas niet gelukt. Er zijn van de drie nog 2 over, maar niet vervangbaar want ze zien er niet meer uit….Wel handig, want van beide jongens heten de knuffels “doekies” (bij gebrek aan inspiratie).

Zit er een doekie 3.0 aan te komen?

Bij de geboorte van David kregen we geen knuffels met bolle hoofdjes… Maar wel een leuke; wie kent hem niet!!! De Happy Horse Haas gepersonaliseerd en al. David is er helemaal verknocht aan en knuffelt inning met zijn oren…Het blijft een leuk en lief gezicht: “een kind wat net kan lopen met zo’n leuke knuffel in zijn hand slepend over de grond…”

De knuffels mogen gelukkig wel in de was, er wordt er niet minder door geknuffeld. Gelukkig maar, want als ze toch eens onder de microscoop zouden moeten… ik wil het niet weten, “goed voor het immuunsysteem zeggen we dan maar…”