Aan mijn jongen van 12: een persoonlijke brief van mama

Ik zie je wijzer, groter en sterker worden. De eindmusical is achter de rug en voor het groep 8 eindfeest hebben we, samen met vele ouders, alle registers opengetrokken om dit bijzondere tijdperk op briljante wijze af te sluiten. Ook voor deze mama was het even slikken dat je de basisschoolperiode achter je laat en uitvliegt. Met weemoed denk ik terug aan alle herinneringen die je op deze school hebt opgebouwd, en ook aan de eerste vier jaren in Diemen, waar jouw schoolavontuur begon!

Wat vliegt de tijd. Een enorme cliché, ik weet het, maar zelden was iets zo waar.

Deze mijlpalen bereik je dit jaar

Je bent nu 12 jaar! Soms ben je nog zo klein en afhankelijk van ons, en op een ander moment merk ik dat je langzaam verandert in een echte puber en liever de badkamerdeur op slot doet. Een woord dat overigens bij ons thuis verboden is, niets is vervelender om een vinger op de zere plek te drukken met het woord puber. Het is nu eenmaal zo, dus waarom dat nare woord gebruiken, toch! Alle veranderingen rond je twaalfde zijn natuurlijk niet niks. Er staat na de zomer veel te gebeuren: een nieuwe school, nieuwe vrienden en wellicht zelfs nieuwe hobby’s. Ook mentaal en fysiek krijg je te maken met verschillende veranderingen, het één wat prettiger dan het ander. Je zusje heeft het soms zwaar te verduren en ook papa en mama doen het niet altijd even goed volgens jou, maar we relativeren het, geen zorgen!

Je hersenen in ontwikkeling

In de hersenen van een twaalfjarige gebeurt er ook nog eens een hoop. Al groeien ze niet meer, ze ontwikkelen zich in rap tempo. Zo wordt onder andere abstract denken, logica en probleemoplossend denken makkelijker, en worden twaaljarigen steeds beter in redeneren en informatie verwerken. We merken het met namen als je niet meer genoegen neemt met een ‘nee’! Jij weet jouw mannetje wel te staan!

Topografie en Engelse woordjes pik je overigens jaloersmakend snel op, spelletjes speel je met inzicht en kennis wordt graag gedeeld. Wel fijn aangezien moeders ook soms dingen vergeet. Ging mijn brein maar zo snel als die van jou! Ook het langetermijndenken en het overwegen van andere standpunten en gevoelens blijven zich ontwikkelen. Niet altijd makkelijk, want al die gevoelens… wat moet je ermee? je vind het helemaal vervelend als mama door blijft vragen, maar ik blijf graag die vielige haven voor je waar je altijd een knuffel mag komen halen!

Jouw stijl, jouw keuzes

Ook ga je de lengte in. Kledingmaten zijn nu serieus jongensmaten en ik vraag eerst goedkeuring of je het vest of de materialen wel oké vindt. Je eigen smaak en selectievoorkeuren worden duidelijker zichtbaar, mooi om te zien en gelukkig heb je een goede smaak qua kleding en is get niet enkel ‘puber’ zwart.

Humor en competitie

Lieve jongen, wel een beetje jammer dat je niet zo heel goed tegen je verlies kunt, blijft lastig of niet? 😀 Gelukkig helpt je scherpe humor je er vaak doorheen, en vooral je sarcasme is inmiddels op niveau. Gelukkig zeg je vaker wat je denkt en voelt, al kunnen die communicatieve vaardigheden nog wel wat aangescherpt worden!

Soms dichtbij, soms op afstand

Soms laat je ons dichterbij, soms zet je ons op afstand. En dat is oké. Ik ga dan gewoon dezelfde serie Flash met je meekijken en dan kruip je nog stoer tegen me aan, want mama die door je haren kriebelt vind je best fijn. Houden zo jongen, je word me anders echt te snel groot! Mamam kriebelt nog heel graag en vaak in die bos met krullen, terwijl jij in opperste concentratie de meest prachtige kunstwerken maakt. Want dit is wel een van je grote talenten: tekenen.

Vrienden en hockey

Vanaf hun twaalfde willen de meeste jongens vaak minder met hun ouders te maken hebben. Vrienden worden belangrijker en hun mening al helemaal. Een verkeerde opmerking raakt dan ook diep. Dit kregen we wel door met hockey waar je steeds meer je weg probeert te vinden! Het is ook niet makkelijk om jouw plekje te vinden als je omgegeven bent met jongens die allemaal een sterke mening hebben en je er toch wel graag bij wil horen en tegelijkertijd ook jouw stempel wil drukken.

We waren bijvoorbeeld heel trots dat jij van je fiets afstapte om een teamgenoot te helpen en bij hem bleef terwijl de rest doorfietste. en ook liet het de anderen weten dat je geen zin had om nog een half uur langer te gaan voetballen en met twee andere jongens huiswaarts keerde. Dat doet ons goed en laat zien dat je echt naar je eigen gevoel luistert in je stem laten horen! Je hebt oog voor een ander en vooralsnog minder vatbaar voor groepsdruk.

Een nieuwe fase

De puberteit brengt ook fysieke veranderingen met zich mee. Naast je lengte komt er haargroei om de hoek kijken, een sterkere lichaamsgeur en een stem die af en toe overslaat. Gelukkig valt het met acne mee en heb je een gladde huid. Sommige veranderingen zijn fysiek, andere mentaal. Niet alles is makkelijk, sommige dingen zijn zelfs ongemakkelijk. Maar we zijn er voor je, ook als je vol vragen zit en een ‘awkward’ onderwerp wil aansnijden. Gelukkig weet je me alles te vragen!

Op eigen benen

Je bent bezig je eigen identiteit te ontdekken, door interesses te verdiepen en je eigen oplossingen te zoeken in plaats van direct om hulp te vragen. Toch vinden we het belangrijk dat je weet dat je er niet alleen voor staat. We zijn er als je advies wilt, of gewoon een luisterend oor nodig hebt.

Blijf wie je bent en bewandel je eigen pad. Maak keuzes die jou het beste lijken en volg je hart. Papa en mama zijn je achterban en je buffer, want fouten maken mag!

Wat ben ik trots op jou, lieve Jongen. Ik hoop dat we nog lang veel kunnen kletsen, wandelen en dat je me blijft vragen om een knuffel en een kus voor het slapengaan. En ook hoop ik dat je ons blijft verrassen met groteske kunstwerken, of stripverhalen. Je observeert de wereld, bent dol op reizen en kijkt de kat uit de boom en weet out of the blue een vraag te stellen. Het oorlogsmuseum wist je al op jonge leeftijd te intrigeren en die interesse in onderwerpen is bewonderenswaardig. Misschien heb je toch een stukje Johannes Schoenmaker in je met het teken talent van je andere overgrootvader Luuk Boers. Zo grappig dat je vervolgens het Space Center drie keer niks vond. Europa-Park daarentegen: harder, sneller en een goed verhaal, daar ga jij op aan.

Durven en doen

Hockey is ook een mooi voorbeeld. Voorzichtig, bedachtzaam en met een doel. Durven is lastig, totdat je een supportive team achter je had staan. Wat een toppers, want zij lieten je vliegen met de juiste feedback.

Je hebt veel talenten, je bent pienter en ook nog eens een pracht van een kind. Maar hé, is dat niet iedere twaalfjarige? Succes aankomend jaar op de middelbare school jongen!

Marjolein

Volg je ons als op Facebook | Tiktok |Instagram | Pinterest | Youtube We vinden het superleuk als je een berichtje achterlaat