Hoe wil jij terugkijken op je sterfbed – persoonlijke blog

We denken dat we tijd hebben, tot de dood ons op ons sterfbed met de neus op de feiten drukt. Het leven is eindig, al leef ik zeker niet met het zwaard van Damocles boven mijn hoofd. Recent had ik mijn dierbare vriendin aan de telefoon die ik veel te weinig spreek. Iemand die ik echt enorm kan missen, en als we elkaar zien, het lijkt alsof we elkaar gisteren nog spraken. Ze vertelde dat haar vader terminaal ziek is en niet meer lang te leven heeft.

Door dit slechte nieuws brak ik en zette alles waar ik mee bezig was direct on hold. We hebben geen oneindig leven, maar kreeg wel die spiegel voorgehouden dat we soms teveel aanrommelen, en de weken aan ons voorbij laten glippen. Het leven is kort en door deze berichten, of door het zien van treurige beelden op TV, worden we weer met de neus op de feiten gedrukt.

Mijn sterfbed

Veel gesprekken volgden, over geluk, geld en waar we spijt van hebben. “En wat als jij terminaal ziek zou zijn, hoe zou jij terug kijken op je leven……” Een vraag die me sindsdien aardig bezig houdt.. Want hoe wil ik op mijn sterfbed terugkijken op mijn leven…

Doordenderen

De huidige generatie lijkt maar door te moeten denderen, succesvol te moeten zijn en uit te blinken op alle facetten in het leven als collega, perfecte moeder, echtgenoot en sociale vriendin. We worden opgeslokt door carriërekansen, status en ook verwachtingen van de omgeving. Geen wonder dat een Burn-out epidemie gaande is. We staan te weinig stil bij het leven en denderen maar door zonder te reflecteren, of om op adem te komen. Want is dit wat je wilt, ben je gelukkig met wat je doet… is een vraag die je jezelf niet vaak genoeg kunt stellen. Zelf maak ik overigens ook onderdeel uit van deze rat race… maar waarom…. waarom voer je toch niet je eigen koers zonder aan de verwachtingen van anderen te voldoen…

Komt tijd, komt raad

Een TV programma dat mij intrigeert is ‘over mijn lijk‘. Iedere uitzending geven terminaal zieke deelnemers een kijkje in hun leven en hoe ze het maximale uit hun laatste maanden halen. De dromen die ze nog hebben, de wensen en hoe ze terugkijken op hun leven leert ons als kijker veel. Vele wijze levenslessen komen voorbij en ze weten ons allemaal te vertellen dat het dodelijk eenvoudig is; leef, heb lief en geniet van de kleine dingen. De quote van Fabienne bleef me dan ook bij; “Leven is niet wachten tot de storm voorbij is, maar leren dansen in de regen.” en ook Kiki haar levensles raakt me: “Als het leven je laat struikelen, maak er dan een salto van“! Alle terminaal zieken kijken op hun sterfbed met trots terug op hun leven en geven allemaal aan dat het besef vaak pas komt als je ziek bent en het te laat is…

Leef!

Als mijn dochter van 8 vraagt waarom ik toch altijd moet werken, weet ik dat het tijd is om even een stap terug te doen. Geluk hangt niet af van geld, of succes, noch van reizen, carrière maken, of grooteske avonturen. Nee, wat ons mensen het meest gelukkig maakt, zijn ervaringen en om aan het roer van je eigen leven te staan. En op je sterfbed weet je: werk is maar werk.

En op mijn sterfbed, dat hopelijk nog hééél lang zal gaan duren, wil ik tevreden terugkijken op mijn leven… dat ik geen spijt heb van dingen en keuzes die ik heb gemaakt en ik in de harten van mijn dierbaren zal voortleven. En met name dat mijn dromen zijn uitgekomen en dat ik mijn eigen leven heb geleid en niet dat van een ander! Dat ik vol liefde en vreugde heb geleefd zonder een bittere nasmaak, wrok, of woede over iets. En hard werken vind ik niet erg, zolang ik er maar geen dierbaren mee heb verloren! En in de laatste weken van je leven is alles wat telt liefde en de warme banden met dierbaren! Houdt die dus sterk, ten alle tijden.

Cliché

`Het leven is kort`,een cliché dat ik vaak in de mond heb genomen, maar nooit echt mijn ogen opende. Pas als onszelf, of een geliefde iets ernstigs overkomt, besef je op het sterfbed hoe kort het leven is en staat de wereld stil. Door het overlijden van een vriendin, kon ik wel door de grond zakken. Mijn onzinnige afspraken, campagnes en lange werkdagen deden er niet meer toe en onzinnig gezwetst kon ik al helemaal niet meer handelen. De keiharde realiteit van de dood drukt dan echt op de reset knop.

Onderstaande video zag ik op Linkedin voorbij komen en deel ik dan ook graag. De vrouwen geven advies vanuit hun eigen levenservaring. Neem een stap terug en waardeer de kleine dingen in het leven …. Want dan vraag ik het nu aan jou… hoe wil jij op je sterfbed terug kijken naar jouw eigen leven….

Liefs Olivette

Olivette is ook actief op Twitter| Facebook |Youtube| Instagram | Pinterest We vinden het superleuk als je een berichtje achterlaat