Afscheid nemen doet het meeste pijn als het verhaal nog niet af is, rust zach lieve oma Judith

Oma Judith is overleden. Deze vreselijke woorden kregen we te horen en sindsdien zijn we numb geslagen. Onze harten zijn in kleine stukjes afgebrokkeld waarbij machteloosheid de overhand neemt. Judith is er tussen uit gepiept waar wij stil van zijn en onze gedachten gaan uit naar haar dierbaren. Tijdens het afscheid mocht ik namens ons gezin mooie herinneringen delen met de aanwezigen. De laatste mooie woorden te mogen spreken in aanwezigheid van Judith, was een grote eer en ook lastig voor een zaal vol haar dierbaren die haar zo vreselijk gaan missen. Ooit hoorde ik de uitspraak “als je het niet over een overledene hebt, dan sterft diegene twee keer’. En dat laten we nooit gebeuren, want oma Judith is een stukje van ons geworden.

Woorden voor zoveel verdriet zijn er niet – afscheid nemen doet pijn

Zo’n 9 jaar geleden paste Judith haar dochter- ook wel haar grote trots – voor het eerst bij ons thuis op, zodat ik met mijn man bij een lions conventie aanwezig konden zijn. We wilden haar naderhand adopteren, want de kids waren lyrisch over haar en in zeer veilige handen Toen ik weer mocht werken na de komst van onze 2e kindje Yvette zochten we een vaste oppas aan huis, maar onze onderhandelingen waren niet overtuigend genoeg. Maar Raquel had een idee; ‘Mam wil dit ongetwijfeld” en nog steeds zijn we haar zo dankbaar voor deze bemiddeling. En zo geschiedde; iedere dinsdag en donderdag was Judith er om 8 uur s’ochtends tot in de avond.

Baken van rust en harmonie

In je kleine bakkie van je dochter scheurde je in de 2e versnelling van je huis naar ons in Diemen om ons in de hectiek van ons drukke bestaan bij te staan. In ons hectische gezinsleven, was jij onze baken van rust en harmonie. Je hebt ons dan ook van dichtbij zien worstelen met de time planning en bood rust en reinheid in ons gezin, dat met Lucas uitgroeiende van 2 naar drie bandito’s. En altijd zonder oordeel en vol begrip, want ik weet dat we zelf ook echt wel eens aan het klungelen waren.

Jouw aanwezigheid bij de kinderfeestjes, het voorbereiden van het kerstdiner en onze uitjes bracht veel plezier en gezelligheid. Jij werd onze bonus oma en hebt de kindjes van heel dichtbij – groter, wijzer, ondeugender en welbespraakter – zien worden, met zelfs af en toe een ´Conjo, Quapa en de famueze Basta´. Want eerlijk; mijn kindjes wisten je soms ook echt het bloed onder je nagels vandaan te halen. Ze zien er zo aandoenlijk uit, maar soms….

Zuid Amerikaans temperament

Het mooiste is misschien toch wel dat onze drie hoogblonde kindjes jullie na schooltijd tegemoet kwamen rennen en luidkeels “Oma” riepen over het schoolplein. Iedereen mocht weten dat jullie naar de geitenboerderij, of het fameuze zwemmeertje, of veel te warme zwembad in Amstelveen gingen. Dit zorgde regelmatig voor geniaal, verbaasde blikken waar we vaak om greinsden. Want iets klopte er immers niet in het plaatje. Maar geloof me, de Zuid Amerikaanse invloeden en liefde voor het leven, hebben ze absoluut van je overgenomen.

En na een dag werken verheugden ook Kay en ik ons iedere dinsdag en donderdag op het thuiskomen en het doornemen van de avonturen, en ook uitdagingen, die dag. Je vertelde over Olivier die op de terugweg al plannetjes beraamde voor zijn nieuwe knutsel- verkleed- en theater avonturen, en je bouwde samen met hen de woonkamer om als restaurant, theater, of circus attractie vol kunstwerken en slingers. Jij zat dan als stand-in in het publiek, opgemaakt en verkleed door Yvette ons kleine meisje. Niets was jou te gek en je ging zo mooi op in hun fantasie, zo warm en positief, al zagen we ook dat het soms een doodvermoeiende dag was. Drie kinderen onder de 6 , sta d’r maar aan. maar jij deed het!

Multi talent

En wat was je een pro met het in elkaar zetten van alle Playmobil kastelen, forten en onmogelijke Lego kunstwerken! Wat een leed heb je ons hiermee bespaard en de kinderen wisten je iedere keer weer voor het karretje te spannen tijdens iedere verjaardag.

Jouw hart was groot, je liefde onbegrensd, en volgens onze Benjamin kon je het beste kriebelen. Een uur lang, zonder ophouden want oma had de beste kriebel nagels. Dat zal en kan ik nooit evenaren.

Lief en leed

En doordat we elkaar veel spraken, deelden we lief en leed en zag je ook bij ons verdriet en geluk van heel dichtbij. Vol trots sprak je over je dochter Raquel en liet enthousiast alle foto’s van haar avonturen zien. Familie en vrienden waren voor jou zo belangrijk. En ook vergeten we nooit je bezorgdheid over je zus in Venezuela die je regelmatig een pakket opstuurde vol zeep en mooie producten, dat altijd via de vele stromannetjes verstuurd moest worden omwille de vreselijke politieke situatie. Wat een geluk dat het pakket iedere keer weer aan kwam.

Apeldoorn

Dat wat begon als oppas, groeide uit als vriendschap, een mentor en een inspiratiebron dat we afgelopen twee jaar in het Apeldoornse ontzettend mistten. Jullie hielpen ons nog zo om een nieuwbouwproject te zoeken in het Amstelveense, maar dat mocht niet baten. Voor ons dan ook een héle goede reden om iedere verjaardag groots te vieren, zodat jullie geheel in thema konden aansluiten. Want of we nu een Piraten, Ridder, Zeemeerminnen, regenboog feest, of een ‘tropical over-the-top jungle feest’ organiseerden, Jullie gingen er altijd in mee waarbij Captain hook en Piraat Judith toch echt de winnende outfits waren!

Nog zoveel plannen

We koesteren de warme herinneringen aan onze gezamenlijke borrels, middagen, feestjes en uitjes. We blijven vrolijke kleding dragen, de dag plukken net zoals jij deed, kleurrijk in het leven staan, genieten van elk mooi glas wijn en we zullen ook zeker alle Netflix adviezen afkijken die je ons recent nog gaf. We herinneren je met zo intens veel liefde, met een glimlach, en met dankbaarheid voor de tijd die we met jou mochten delen. En maak je geen zorgen, geheel afscheid nemen doen we nooit. We zetten je foto op onze offrenda, blijven het leven vieren net als jij deed en pinken een traan weg bij het nummer van Disney´s Coco ‘Remember me”, dat ook jij zo mooi vond.

Rust zacht

Je had nog zoveel mooie plannen, wilde de wereld ontdekken want reizen en lekker eten maakte je gelukkig en je ging er maar wat graag op uit met jouw sidekick. Al was dat in the middle of nowhere in het pittoresque Rheeze, of Dedemsvaart. Het lot bepaalde anders, dat echt heel verdrietig is, want jouw avontuur was nog helemaal niet afgerond. Afscheid nemen voelt dan ook enorm irreeël en oneerlijk

Ons hart doet pijn, Oma Judith. En we zullen vieren wat jij voor elk van ons hebt betekend. Rust zacht, we zijn voor altijd verbonden door liefde, zorg en ontelbare kostbare momenten.

Liefs ons