Sporten zit er van jongs af aan in. Proberen jullie het jullie kinderen ook mee te geven?

Mijn ouders waren altijd voorstanders van sporten. Mijn zusjes en ik zaten op verschillende sporten. Het maakte niet uit of het tennis, ballet, hockey… of welke sport ook was. We mochten zelf kiezen en er werd nooit gepusht. Mijn zusje koos voor hockey en ik wilde graag op tennis en ballet. Vele jaren heb ik het volgehouden en op mijn fiets ging ik door weer en wind om er op tijd te zijn.  Sporten hoorde er bij en daar ben ik mijn ouders echt dankbaar voor. Nu ik zelf moeder ben van drie kindjes wens ik hetzelfde voor mijn kleintjes, al kan ik dan wel diep in de buidel tasten…..

Godsvermogen

Toen ballet en tennis later op dezelfde avond viel, wist ik niet te kiezen. Met pirouettes je opslag doen, of met tennis bewegingen balletten, ik had de keuze. Mijn ouders deden hun uiterste best om het beiden door te kunnen laten gaan. Ze zagen hoeveel plezier ik bij beide sporten had. Daarnaast zat ik ook nog op scouting, omdat ik zo creatief was.. Ik realiseer me nu pas hoeveel geld dat hen gekost moet hebben. Drie kinderen, tennis rackets, ballet outfits, hockeysticks, sportschoenen… Respect, want mijn ouders hadden echt geen geldboom in de tuin staan.

Ze vonden het sporten heel belangrijk en alles wat wij leuk vonden mochten we ontdekken. En nu het banksaldo leeg stroomt op zwemlessen, realiseer ik dat het een godsvermogen moet zijn geweest…. Mijn zoontje(5) zie ik wel op Judo gaan en mijn dochter(4) is liefhebber van ballet. Voor Lucas(2) is dreumes gym een tof idee…katsjing….

Second dribble

In mijn puberjaren heb ik nog een poging gewaagd bij het basketbal team waarbij we met second dribble ook nog eens kampioen geworden zijn. Het is nooit mijn ding geworden. Dit was een dermate meiden kliek waar ik me nooit thuis heb gevoeld. De sport basketballen ‘an sich’ heeft me altijd wel aangesproken, maar een teamsport moet echt je ding zijn. Ik switchte naar jazzballet en aerobics. Ook joggen en skeeleren onderhield ik toen ik jong was. ‘Sporty spice’ was in de maak.

Paardrijden

Sporten is gezond leerde mijn vader ons al op jonge leeftijd. Mijn moeder kwam niet verder als senaslank, waar je sport op bewegende banken en het wandelen met onze hond Paddy, een ondeugende Beagle. Toch stimuleerde ze ons om te gaan sporten. Ze heeft ook vele ritjes met het team naar uit wedstrijden op haar naam staan. Mijn moeder was in haar tienerjaren een professional in de paardensport en heeft vele prijzen gewonnen. Het dressuur rijden heeft ze achter zich gelaten en ze wilde ons daar ver van weg houden. Ze heeft echt haar jeugdjaren in de manege doorgebracht en dat wilde ze niet voor ons.  We hadden dan wel weer geluk met grootouders die paarden hadden. 

Sporten tijdens m’n studie

In mijn studententijd heb ik wat pauzes ingelast qua sporten. Roeien was me te studentikoos. Het verhaal ging dat je voor een gala kaartje het bed moest delen met een mede clubgenoot, nou mij niet gezien. Sport city heb ik gesponsord en mijn fiets, daar zaten spinnenwebben op.  Ik hield het bij rondjes joggen in de Amsterdamse lucht, squash en de sportlessen vanuit mijn opleiding. Tot ik naar China ging om te studeren. Naast het studeren wilde ik de lokale bevolking maar wat graag leren kennen en via de universiteit kon ik karate leren van een echte ‘master’.

Karate kid

De kata’s had ik vliegensvlug onder de knie en m’n gele band had ik in de pocket met drie keer per week trainen. Waar de medestudenten de discotheken van Macau ontdekten, was ik me aan het voorbereiden voor matches. De tegenstanders keken me bevreesd aan, want wie was die lange blonde vrouw in dat witte karatepak. Het zal een grappig gezicht geweest zijn, een jonge Hollandse meid van 1m80 met mini Chinese, karatekids voor me,
Nooit eerder had ik een blokjesbuik. Dat smaakte naar meer.

Dragon boat

Toen we met ons universiteit DRAGON BOAT team hoge ogen scoorde, werd ik gevraagd voor het landelijke team, samen met mede studenten. Daar kon ik geen nee op zeggen! Voor ik het wist, sportte ik elke dag, hier kon het; Voldoende tijd en de coaches waren inspirerend. Sporten was echt mijn daginvulling en het heeft me echt heel veel geleerd.

Vooral het discipline dat erbij hoort: ik moest wel op komen dagen. een heel team wachtte op me en de karatelessen wilde ik niet opgeven met een gele band in het verschiet. En die gele band heb ik gehaald meet echt heel veel oefenen! Rechtsboven zie je het documenten dat ik afgelopen weekend van zolder plukte. we hebben last van lekkage en heb dit bewijsmateriaal gelukkig weten te redden.

Instagram post

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

In het kader van #funfactsunday deel ik deze foto met plezier✌️🥇Ik heb het getroffen met een oma die echt alles heeft bewaard en echt ieder van haar 13 kleinkinderen op de voet volgde. Ze hield zelfs een plakboek bij met alle mijlpalen tot aan mijn huwelijk ♥️ Deze foto stond in 2003 in de Zwolse Courant, dat ook wel symbool staat voor “Work hard in silence, let your success be your noise” Tijdens m’n studie @universityofmacau deed ik mee aan het universiteit team. Samen met medestudenten werden we daarnaast ook ingezet als geheime wapen voor het Macau Dragon Team. Twee uur per dag na school trainden we tot we een “ons wogen” Met de belangrijke international dragon boat races versloegen we de gevreesde tegenstanders en wonnen we twee gouden plakken. Het artikel is hilarisch om te lezen en “brings back memories” Hadden jullie in de vroegere jaren een sport waar je vol voor ging? #hongkong 

Een bericht gedeeld door OLIVETTE (@olivettepuntnl) op 20 Jan 2019 om 3:46 (PST)

Das war einmal…

Nu wil ik niet zo’n verstokte vrouw worden die het steeds over het verleden heeft. Dat is ook wel waarom ik er weinig over vertel, die hoogtijdagen van weleer. Daar hebben velen best een handje van! Super dat die en die in de landelijke selectie van hockey, of voetbal heeft gezeten, echt heel knap en je hebt er veel voor moeten laten, maarrrr nu weet ik het wel. “Enough information!”

Hetzelfde geldt voor die gouden plakken van me “Es war einmal” Je bent zo succesvol als vandaagdedag” Al heb ik wel enorm veel respect voor sportvrouwen en mannen die hier hun beroep van hebben gemaakt! Chapeau!

Dragon Boat Video

Van alle beelden die ik in China heb gemaakt tig jaar geleden, heb ik een kleine video weten te maken. In die tijd waren er nog geen smartphones en belden we nog via een knarsende skype…….sweet memories…

Time out

En nu zijn we tig jaren verder en heb ik gisteren warempel mijn sport abonnement tijdelijk opgezegd. Naast mijn fulltime baan, het schrijven van blogs en bezoeken van evenementen kan ik het nu even niet bolwerken. En toch voelt het niet lekker. Ik mist het sporten en zit minder lekker in mijn vel. In het voorjaar ga ik dus zeker  fanatiek aan de slag.

Mijn sportleraar gaf het ook al aan tijdens de vele sportlessen: “sporten moet je onderdeel maken van je leven, dan voelt het niet als last en houd je het langer vol”. En ik mis mijn supportende kids, want die keken me iedere keer weer trots aan als ik als een tomaat terugkwam van het sporten.

Zwak

Voorlopig is het zonde om maandelijks geld weggeschreven te zien worden en er niet aan toe te komen! Zou de sport vestiging überhaupt nog wel bestaan dacht ik vaak? Ik moest er echt langs en voelde me zwak tijdens het opzeggen! Ik moet immers sporten, het maakt me blij, bloed rond laten pompen, alle rommel eruit zweten en m’n hoofd legen! Vooralsnog houd ik het nog even bij de pirouettes samen met mijn dochter…. en ik heb nu tijd om de drie bandito’s te laten sporten!

Zijn jullie voorstanders van sporten? En stimuleren jullie het bij de kinderen?

Liefs Olivette

Olivette is ook actief op Twitter Facebook Youtube Instagram We vinden het superleuk als je een berichtje achterlaat