Het was even een momentje… mijn dochter 6 jaar oud en gestart in groep 3 dit schooljaar. Na deze week had ze door dat het toch nét even anders was dan in groep 2. ‘Mama, ik moet de hele tijd zitten’. Maar ze gaat als een speer met lezen en schrijven en vindt leren geweldig. Dus deze trotse mama was heel blij. toch kwam daar het werkende moeder syndroom om de hoek kijken… ik leg je uit waarom…
Werkende moeder syndroom
In mijn super drukke en uitdagende baan bij KLM heb ik een hele mooie carrière bij dit prachtige bedrijf mogen maken. Ik werk er al 20 jaar en eerlijk is eerlijk, ik werk ‘My ass off’! Bij tijd en wijlen heb ook ik last van het werkende moeder syndroom. “Doe ik het wel goed, spendeer ik niet te veel tijd aan mijn werk en te weinig tijd aan mijn gezin”.
Ik wil toch vooral een goede moeder zijn, die daarnaast een mooie carrière heeft. Maar soms slaat de balans naar de andere kant, zoals nu, omdat het bedrijf in zwaar weer verkeert en ik mag helpen om ervoor te zorgen dat we dit overleven.
Mom fail
Anyway, 1 september moest mijn dochter een spreekbeurt houden voor de klas. Spannend voor zo’n kleine mup. Maar zelf heeft ze helemaal geen terughoudendheid om voor de groep te staan. Wat dat betreft is het echt een kind van haar moeder. Dus we gingen aan de slag, het thema werd Canada, okay dat was een klein beetje gecoached want L.O.L surprise dolls leek mij toch niet zo geschikt voor een spreekbeurt op school.
We gingen voorbereiden, spullen erbij zoeken, foto’s uitprinten en nummeren zodat ze wist op welke volgorde ze het wilde vertellen. Op maandag 1 september was het zover… ze was totaal niet zenuwachtig: I got this mama. Mama was wel zenuwachtig, ik denk dat dat een voorproefje was van hoe ik mij nog heel vaak zal voelen. Na het werk ging deze werkende moeder snel naar huis, vroeg dit keer en vroeg uiteraard meteen hoe het was. ‘Mama, het wat vandaag helemaal niet! “Het is op 1 Oktober” riep ze ietwat verontwaardigd’. Wat een mom fail.
Eigenlijk is het gewoon wel goed met 1 kind
En daar was het weer, het werkende moeder syndroom. Ik had niet goed opgelet, wilde het zo graag goed doen. Het is mega druk op mijn werk aangezien ik ben betrokken bij de KLM reorganisatie. Ondanks dat ik weinig thuis ben, wilde ik het goed voor haar voorbereiden. En uiteindelijk heb ik haar dus toch teleurgesteld. Zo voelde ik het, maar mijn dochter zag dat dus helemaal niet zo. ‘geeft niks mama, nu kan ik het tenminste al voor als het wel is’. Maar ik kon het gevoel van falende moeder, omdat mijn werk prioriteit had gekregen, niet van mij afschudden.
Toen ik zwanger werd, had ik er niet zo over nagedacht hoe ik het ging doen als toekomstige werkende moeder. En geen idee dat het uiteindelijk bij 1 kindje zou blijven, deels omdat ik medisch nogal wat te verduren heb gehad, maar deels ook omdat het gewoon wel goed is zo. Ik vind het overzichtelijk met 1 kind, vind het ouderschap best pittig en heb nooit echt voor mij gezien hoe ik dat een tweede keer ging doen.
Dankbaar
Maar ergens denk ik ook dat mijn baan, mijn carrière die ik in 20 jaar zorgvuldig heb opgebouwd, niet wil verliezen. Toen mijn dochter Olivia geboren werd, ben ik 80% gaan werken en heb ik gekozen voor een functie waar ik geen leiding gaf om het als werkende moeder goed te kunnen combineren. Dat was heel bewust, en ik ben er blij om dat dat toen mogelijk was. Minder dan 80% werken was geen optie geweest, dan had ik echt een stap terug moeten doen in mijn werk en dat wilde ik eigenlijk niet naast het moederschap.
Werkende moeder taboe
Er heerst toch een soort taboe op maar 1 kind hebben. En ergens ook nog steeds op (veel) werkende moeders. Als ik in een van de mama Facebook groepen, waar ik lid van ben, lees dat iemand een kind 5 dagen per week naar de crèche brengt, kan je wachten op de veroordelende commentaren. Eerlijk is eerlijk, ik vind zelf 3 dagen de max, maar dat betekent niet dat ik anderen veroordeel om een andere keuze. ‘Leef en laat leven” De keren dat ik te horen heb gekregen dat het ‘zielig’ is voor Olivia dat ze geen broertje of zusje heeft zijn niet op twee handen te tellen. Ondertussen ben ik 43 en snapt iedereen wel dat het echt niet meer gaat gebeuren dat tweede kind op mijn leeftijd,
Gewoon goed
Ik ben blij en dankbaar met het leven wat wij hebben. Daarnaast heb ik nooit het gevoel dat ons gezin niet compleet is, of dat ik mijn dochter iets ontzeg doordat ze enig kind is. Mijn baan is mijn passie, krijg enorm veel energie van mijn werk en, al is het een cliché, ik ben echt een leukere moeder als ik beide kan doen. Toch steekt de twijfel soms de kop op. Als ik de verkeerde dag van de spreekbeurt in mijn agenda heb staan, een bevriende moeder moet vragen of ze Olivia mee wil nemen omdat mijn vergadering uitliep, of als ik voor de derde keer die week pas thuis was nadat ze al in bed lag. Het leven van een werkende moeder is soms een struggle.
Ben wie je wil zijn
Ik denk dat dat altijd zo zal zijn. Maar diep in mijn hart weet ik dat ik mijn dochter laat zien dat ook zij later alles kan doen en worden wat ze wil. Dat ik ondanks mijn mama fails gewoon een lieve, toegewijde, werkende moeder ben die(meestal) het goede voorbeeld geeft. Dat je als vrouw én moeder je eigen keuzes kan maken, welke keuze dat dan ook is. Of je nou werkende moeder bent of stay at home mom, of je nou nul, één of vijf kinderen is. En daarmee is het voor mij, als werkende moeder met 1 kind goed en ben ik blij, gelukkig en hoop ik nog vele spreekbeurten te maken, vampirina liedjes mee te zingen l.o.l Surprise te unboxen, op met haar poppen thee te drinken.
Liefs Mariken
Ik ben 40 something en gelukkig getrouwd met Paul. Samen zijn wij ouders van de meest lieve, grappige en eigenwijze muppet Olivia, geboren in 2014. Ik ben er zo-eentje die het allemaal wil. (Bijna) Fulltime baan bij de nationale blauwe zwaan, een passie voor vrijwilligerswerk en een druk sociaal leven.
We zijn besmet met het Canada virus, het prachtige land waar mijn man geboren is, en proberen dat 1 a 2 keer per jaar te bezoeken.
Reizen met onze tweetalige muppet, daar draaien wij onze hand niet voor om. Een ‘Pinterest mama’ ben ik zeker niet! De tablet mag bij ons gewoon lekker aan en eten uit een pakje is op drukke dagen echt geen probleem. Lekker actief zijn, samen op pad, veel knutselen en stoeien is het credo bij ons thuis!
Olivette is ook actief op Twitter| Facebook |Youtube| Instagram We vinden het superleuk als je een berichtje achterlaat