Huil jij wel eens en wanneer voor het laatst? – Persoonlijke blog

Huilen, de één doet het vaak en makkelijk, de ander heeft er moeite mee en schaamt zich wellicht bij het laten zien van verdriet. En ‘(echte) mannen huilen niet”… toch? Er rust een taboe op het tonen van een huilbui waardoor velen er huiverig voor zijn. Zelf verberg ik de tranen liever en zul je mij niet snel in het openbaar huilend aantreffen. Nu is gelijk mijn vraag; waneer heb jij voor het laatst gehuild en liet je jouw tranen zichtbaar voor anderen over je wangen rollen? En de foto als header doet anders vermoeden, maar ook ik laat regelmatig mijn tranen stromen… lees je mee..

Mijn laatste huilbui

Bij mij stroomden de tranen nog recent over mijn wangen tijdens wereldlichtjesdag, bij het zien van de film ’two feet apart‘, het misgaan bij verschillende zwangerschappen en ook toen ik met een lekke band op de A1 strandde met drie kinderen op de achterbank. Het was toen de verantwoordelijkheid die ik over andermans kids had, de spanning, dat ik 112 moest bellen omwille de gevaarlijke locatie en dat ik twee maal weggesleept werd.

Het voelde alsof ik aan mijn lot was overgelaten en wist het gewoonweg niet meer. Toen ik een bekende aan de telefoon had, barstte ik in tranen uit en hoorde hij mijn gesnik, wel buiten het zicht van de tieners overigens! Huilen in het openbaar doe ik liever niet, waardoor er weinigen zijn die mij in het openbaar ontdaan zullen zien.

Emoties horen bij het leven

Niemand zal ontkennen dat emoties bij het leven horen, zowel positieve als negatieve. Als moeder ben je sowieso een emotioneel wrak tijdens en na je tropenjaren, al tonen we maar wat graag onze blijdschap, net als onze boosheid als dat nodig is. En met huilen zijn we gekgenoeg voorzichtiger, gemiddeld genomen dan, aangezien vrouwen zich wat makkelijker laten gaan dan mannen.

Als een man huilt, word je nog steeds wel als zwak, of als watje gezien. Zelf vind ik dat niet terecht en ontroert het me juist als er emoties worden getoond door een man. Je toont kracht in mijn ogen door ook je verdriet te durven laten zien.

Huilen van blijdschap

Ook kunnen je ogen volstromen van geluk Als je bijvoorbeeld ontdekt dat je zwanger bent, bij het behalen van die langverwachte diploma, of als je kind zijn eerste schooldag heeft. Iedereen vindt het heel normaal dat je je blijdschap toont en je tranen van geluk laat zien.

Dat geldt voor vrouwen én mannen. Als je ziek bent en je hoort dat je gezondheid weer helemaal goed is, dan zijn tranen van blijdschap ook helemaal ok. Tot zover het goede huilnieuws..

Tranen van verdriet

Maar er zijn helaas ook momenten in ons leven dat groot verdriet kent. Als er een dierbare is overleden, bij onmacht, hartezeer, als je maanden last hebt van een huilbaby, er echt doorheen zit, of als je een echtscheiding doorstaat…. er zijn legio aan voorbeelden te noemen waar ook mijn ogen bij volstroomden. Gelukkig zijn er veel mensen die het tranendal omarmen. Anderen slikken het weg. In dat geval komt het er vaak thuis uit, of krop je het op. Maar dat laatste is niet gezond. Emoties wegdrukken en opkroppen gaat je vroeg of laat een keer opspelen.

Huilen is gezond

Niet huilen, of je emoties wegstoppen heeft een negatieve invloed op je gezondheid omdat je lichaam echt reageert op dat opgekropte verdriet. Hetzelfde geldt voor gespreksonderwerpen wegstoppen. Het zorgt voor stress en kan op lange termijn voor gezondheidsklachten zorgen. Zet dan ook zeker de tranentrekkende muziek knetterhard aan, laat die emoties gaan en lucht je hart.

Geef je tranen de ruimte

Je verdient het om al je emoties vrij baan te geven, ook je verdriet. Natuurlijk zijn er situaties denkbaar dat een huilbui niet goed uitkomt. Loop dan, indien mogelijk, even weg. Eventueel zeg je dat je je niet helemaal lekker voelt. Op het toilet ben je even alleen, of ga een blokje om zodat je tot jezelf komen. Ben je met mensen die je (redelijk) goed kennen, vertel dan zeker wat er speelt en laat je emoties gaan.

Het is misschien buiten je comfortzone, maar iedereen kent verdriet en willen er graag voor je zijn, weet ik inmiddels ook zelf uit eigen ervaring. Wat velen zullen zeggen en wat je zult ervaren is: opluchting. Wat ook goed werkt is om een emotionele film te kijken en daar heel hard om te huilen, dat is echt een goed medicijn waarbij de druk van de ketel zal gaan.

Balans

Het gaat om balans in het leven. We denken dat het leven altijd maar leuk moet zijn, maar zo is het simpelweg niet. Van de negatieve ervaringen leren we over het leven en over onszelf. Door ook verdriet te ervaren worden we een completer mens.

Zo kan ik delen dat het uitkomen van onze kinderwens voor veel geluk heeft gezorgd, maar de weg ernaartoe niet helemaal. Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap (EUG), een miskraam, regenboogbaby. Je kunt je leven nog zo goed plannen, maar je hebt het niet in de hand dat alles zo verloopt als gewenst. En zelfs nu wealels op de rit lijken te hebben schiet ik nog wel eens vol omdat het niet allemaal zo gaat als gewenst.

Emo rollercoaster

Een zwangerschap is zo’n periode in ons leven waarin onze emoties alle kanten op kunnen vliegen. Maar ook je liefdesleven, je werk, of gezondheid. Je hoeft niet voor elk wissewasje te huilen, maar een goede huilbui geeft opluchting. Het verdriet, de onzekerheid, dat vervelende gevoel, of juist enorm geluk: het heeft ruimte gekregen, en dus is er ook weer ruimte voor blijdschap en om te lachen!

Tot slot

Een goede huilbui laat je relativeren en het ontspant. Toch wil ik graag meegeven dat als het treurige gevoel te lang aanhoudt je echt support kunt zoeken! Je bent niet de eerste die gebaat is bij goede, professionele hulp die verstand van zaken heeft. Alleen ga je snel, maar samen ga je verder, is mij credo. Ik hoop dan ook dat mijn openhartige blog je een antwoord heeft gegeven naar waar je naar zocht.

Liefs Olivette

Olivette is ook actief op Twitter | Facebook | Youtube | Instagram We vinden het superleuk als je een berichtje achterlaat