Opvoedzondes: Ik biecht mijn moeder fouten op!

Ik ben niet roomser dan de paus en sla echt wel eens de plank compleet mis als moeder. Waar ik voorheen rigide denkbeelden had over het perfecte ouderschap, ben ik inmiddels 3 kinderen verder en heel wat realistischer. Tegenwoordig schaar ik mezelf onder de loedermoeder en ben ik niet de alwetende Siri. Ik beken jullie mijn opvoedzondes… ik val gewoon zo nu en dan in zo’n valkuil. En nu maar hopen dat ik niet de enige ben..

Snoepen uit het zicht van de kinderen

Bij tijd en wijle, maak ik me schuldig aan het ‘stiekem snoepen’. Eén van de vele opvoedzondes waarin vele ouders zich zullen herkennen, hoop ik dan.. Voor mijn kinderen ben ik veel strenger… nouja dat tracht ik. Vaak genoeg zwicht ik en kom ik met lekkers op de proppen. De suiker inname wordt beperkt daar waar ik kan en mama houd zich er zelf niet aan… “sorry kids’

In mijn auto liggen standaard dropjes en ‘frissnoepjes‘ zoals mijn dochter ze noemt. Al van jongs af aan ben ik een zoetekauwer. Als ik dat toch eens zou laten staan, dan zou ik wellicht ooit mijn streef figuur bereiken. Zoetigheden zijn echt mij zwaktebod en mijn kinderen wil ik die sterke gewenning aan zoetigheden besparen.

Er gelden duidelijke afspraken wanneer ze mogen snoepen bij ons thuis. Door deze grenzen jengelen ze minder en zijn het professionele onderhandelaars geworden. En eigenlijk is het een zwaktebod dat ik zelf wel stiekem een snoepje neem uit het zicht van de kinderen.

Even niet opletten op het strand

Een ongeluk zit echt in een klein hoekje. Ook al let je nog zo goed op, er zijn momenten dat je aandacht voor even ergens anders opgericht is. In een onbewaakt moment kan je grootste nachtmerrie waarheid worden. Hier heb ik me hier schuldig aan gemaakt, ook al dacht ik dat dat nooit zou gebeuren. Een gewaarschuwd mens telt voor…. hoeveel ook alweer? Nou in mijn geval 100. “Acht is meer dan duizend” zou mijn oma wijs gezegd hebben.

Een croissantje in de winkel laten opeten

Met hongerige, jengelende kinderen boodschappen doen, is geen goed plan. Wat echt niet kan en wat ik toch regelmatig heb gedaan, is een verpakking in de winkel openen, nog voor het is afgerekend’ om de knorrende buikjes tevreden te stellen. “Not done” ik weet het, “Guilty as charged” betreft deze opvoedzondes.

Het is soms echt noodzakelijk voor de mede winkelbezoekers om het vele gekrijs en gejengel te voorkomen. En natuurlijk had ik ze eten moeten geven voor vertrek, maar hé, ik geef mijn opvoedzondes toe hé!

Geen zin hebben in koken

“Geen zin hebben om te koken”, is vooral na een hectische, drukke werkdag veelvuldig het geval. Vooral als je je kind van de opvang haalt, is het een lange dag voor je kindje. Je bent dan zelf ook bekaf, houdt met moeite de kids in het gereel en dan wil je de schreeuwlelijkerds zo snel mogelijk in bed krijgen met een gezond, gevulde buikje. Op de vrijdag zijn eigenlijk pannenkoeken altijd een goed idee. Ook verrassen we de kids met een pizza, of de gouden M. Het credo is echt “gezond eten”, maar hierbij geef ik het toe; mijn “3 keer P in de week – bingo kaart” is soms wel afgevinkt…oeps..

Rommel

Recent ging ik lunch halen in de nabije supermarkt tijdens werktijd. M’n collega reed mee en stapte bij me in de auto. Ik verplaatste het kinderzitje naar de achterbank en kwam tot de conclusie dat het uitzuigen van mijn auto geen overbodige luxe is. Zakjes van traktaties, een halve krentenbol, een beschimmelde beker… het schaamrood stond op m’n kaken. Bij mijn kinderen zit ik er soort van bovenop en vraag ik ze alles zelf op te ruimen. Maar deze mama vergeet soms zelf haar eigen habitat. Opvoedzondes ten top! Een goed voorbeeld is het halve werk.

Verwaarlozing

“Het derde kind is het verwaarloosde kind” wordt vaak gezegd. Laat ik toegeven dat er een groot verschil is tussen 1 kind opvoeden en 3 aapjes. Ze gaan s’avonds in bad en s’ochtends kleed ik ze in rap tempo aan. Het haar wassen gebeurd in rap tempo en de pyjama’s worden als een militaire actie aangetrokken. Vaak ook nog niet eens matching of volgens de mode. Toen ik vanmorgen de veel te lange teennagels van zoonlief zag, wist ik dat ik dat we wat vaker kan doen, net als de oortjes met een oorstokje schoonhouden. Verwaarlozing is toch wel een van de zwaardere opvoedzondes..

Too much

Er zijn momenten dat ik het niet kan bolwerken en het me teveel wordt. De iPad of tv is dan een uitkomst. Maar pas op: beeldschermen vol met games en spelletjes werken enorm verslavend. Mijn dochter werd steeds vroeger wakker om beneden de iPad te halen en onder de dekens te netflixxen. Zo niet ok, maar op een zaterdagochtend soms zeer welkom om zelf langer te kunnen slapen. En ook als ik op een regenachtige zondagmiddag een blog tik, omringd met gillende kids, is de TV hét ultieme hulpmiddel.”Guilty as charged” En ondertussen ben ik dolgelukkig dat oma anti-iPad is. “Thank you”

Omkoping één van de lastige opvoedzondes

Wat is het toch een zwaktebod om kinderen om/af te kopen. Toch maak ik mezelf er schuldig aan. “Kleed jezelf nu snel aan, dan mag je op de iPad”. “Kijk eens, dit snoepje is voor jou als….” ~ “Als je mama helpt, dan mag je later naar bed”… wie heeft er zich nu nooit schuldig aan gemaakt?

Daarnaast kunnen kleine kindjes aardig manipulatief zijn, hoewel we dit als ouders uiteindelijk zelf creëren. En tjsa, zo nu en dan winnen de kinderen het en koop je je eigen schuldgevoel bij hen af. “Been there, done that” en als je het met mate inzet, is daar heus niets mis mee! De opvoedzondes stapelen zich op.

Dit bericht bekijken op Instagram

“You’re a parent. It’s your circus. Those are your monkeys. … “ 🙈🤣 #weekend #friyay #thankgoditsfriday #kids #kid #instakids #socialenvy #child #children #deen #boodschappen #monkeys #instagood #young #sweet #pretty #tweeisnee #little #photooftheday #fun #family #baby #instababy #supermarkt #smile #instacute

Een bericht gedeeld door OLIVETTE (@olivettepuntnl) op 18 Jan 2019 om 1:45 (PST)

Fluctuerende regels

Algemene regels en huisregels bieden ons regelmaat, veiligheid en vooral veel houvast bij de opvoeding. Tijdens hun ontdekkingstocht biedt het duidelijke kaders en weten onze kinderen steeds beter deze grens op te zoeken. We maken het ons eigenlijk vooral niet te moeilijk, al krijg ik de deksel wel op mijn neus als ik een keer te makkelijk ben. Hoe is het toch mogelijk dat kinderen echt alles onthouden! We hebben wel regels, al ben ik soms ook echt net Pipi Langkous als moeder.

Vitamine D vergeetachtige

Tot je 4e jaar gehoor je je kinderen iedere dag 10 druppels vitamine D te geven…. oeps. Hier kom ik eerlijkheidshalve niet helemaal aan, al doe ik echt mijn best…

Voorlezen

Het geduld dat vele ouders hebben om elke dag een half uur voor te lezen, vind ik persoonlijk bewonderenswaardig! Chapeau! Vaak zijn we al dolblij dat ze er fris en fruitig, met schone tanden in liggen en we het hele bedritueel in alle rust hebben doorstaan. Een boekje van nijntje lukt nog wel, maar ellenlange sprookjesverhalen, daar heb ik vaak geen puf meer voor. Dan maar geen zwaar, intellectuele, belezen kinderen hoor…

Vroeger op bed leggen

Wat ben ik dol op mijn kinderen, zoals elke liefhebbende ouder. Ook zijn het kleine energievreters en ben ik soms maar wat blij dat ze K.O in hun bedje liggen. Uiteraard geniet ik er intens van dat ze nu nog zo klein zijn, maar ook zijn er momenten dat dat juist als een extra taak aanvoelt. Sommige avonden leg ik de kindjes vroeg en snel in bed. Ik biecht het maar gelijk op. Zij lekker rust om de batterij op te laden en mama weer even chill.

Zo dat was met lijstje wel. En nu maar hopen dat moeders zich hier in herkennen en niet mijn inbox zullen overladen met mumshaming opmerkingen, tips en tricks over hoe ik het toch echt beter met doen. Maar dat komt vast goed! Want welke moeder heeft zich er nu niet een keer bewust, of onbewust schuldig aan gemaakt. De reis van het ouderschap is uitdagend en het heeft geen route vastgelegd. Dat maakt het uiteindelijk ook zo leuk! Bovenstaande opvoedzondes zijn dus echt zo gek nog niet.

Liefs Olivette

Olivette is ook actief op Instagram Twitter Facebook Youtube We vinden het superleuk als je een berichtje achterlaat.